Κάθομαι στον καναπέ της ψυχολόγου και μου κάνει την ερώτηση που περίμενα από την πρώτη κιόλας συνεδρία: “Πώς ήταν η σχέση σου με τη μητέρα σου;“. Κι ενώ ξέρω τι να της πω, αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενα.
“Ήταν πολύ καλή μαμά, ένιωθα αγάπη συνέχεια“, αυτό είναι αυτό που έλεγα πάντα στον εαυτό μου. Αλλά μετά τις ερωτήσεις και τη συζήτηση, βγήκαν στην επιφάνεια καταστάσεις που μάλλον είχα ξεχάσει. Γιατί πλέον ως μαμά βλέπω κι εγώ τα πράγματα διαφορετικά. “Δεν παίζαμε μαζί, πάντα έκανε δουλειές”, είπα και μετά “δεν αδιαφορούσε, απλά είχε πράγματα να κάνει” ή “μάλλον τώρα καταλαβαίνω ότι αδιαφορούσε, δεν με είχε ρωτήσει ποτέ πώς ήταν η μέρα μου. Εγώ ρωτάω το παιδί μου καθημερινά”… και άλλα πολλά τέτοια.
Μετά τη συνεδρία σκεφτόμουν τι θα ήθελα να λέει το δικό μου παιδί μια μέρα στον ψυχολόγο του. Πώς περνούσαμε μαζί, τι του έλεγα, πώς του έδειχνα την αγάπη που ένιωθα ή αν έτρεχα όλη μέρα με δουλειές. Ήμουν μια μαμά σαν τη δική μου ή καλύτερη;
Κάθε φορά, λοιπόν, που είμαι με το παιδί, προσπαθώ να σκεφτώ τον μελλοντικό ψυχολόγο του. Όχι επειδή θέλω να είμαι η τέλεια μητέρα- το ξέρω ότι δεν υπάρχει- απλά γιατί με αυτόν τον τρόπο μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ καλύτερα τις ανάγκες του παιδιού μου, με βοηθάει.
Θα ήθελα λοιπόν να του λέει:
- “Δεν φοβόμουν ότι έχω μπλέξει. Πάντα με άκουγε και προσπαθούσε να με βοηθήσει όχι να με τιμωρήσει”
- “Δεν ήταν τέλεια και παρόλο που κάποιες φορές της το ζητούσα επίμονα και σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να είναι “σαν τη μαμά της Κατερίνας”, κατάλαβα ότι μας δίδαξε με τον καλύτερο τρόπο τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος με συναισθήματα και κακιές στιγμές”.
- “Με έμαθε από μικρή ηλικία ότι πρέπει να εκφράζω τις ανάγκες μου, να είμαι ευγενική και πως δεν χρειάζεται να λύνουμε πάντα τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων όσο κι αν τους αγαπάμε”.
- “Όταν ο κόσμος γινόταν τρομακτικός, η μαμά μου ήταν εκεί για να με κάνει να καταλάβω ποια είμαι και πως είμαι τέλεια ακριβώς όπως είμαι”.
- “Όταν δεν είχε καλή διάθεση ποτέ δεν με έκανε να πιστέψω ότι φταίω εγώ. Πάντα μου έλεγε τι της συμβαίνει και πώς το διαχειρίζεται, ώστε να μάθω κι εγώ να χειρίζομαι τις προκλήσεις της ζωής”.
Διάβασε επίσης:
