Αν μανούλα και εσύ κάποιες μέρες είσαι έτσι, δυσκολεύεσαι, ζορίζεσαι, πελαγώνεις, κλαις και νιώθεις ότι τίποτα δεν κάνεις καλά, μην αγχώνεσαι δεν είσαι η ΜΟΝΗ. Αν πέφτεις το βράδυ στο κρεβάτι γεμάτη τύψεις ότι φώναξες στο παιδί σου, ότι τίποτα δεν έκανες καλά, ότι το παιδί σου σε είδε στεναχωρημένη, να ξέρεις δεν είσαι μόνη, ΟΛΕΣ νιώθουμε το ΙΔΙΟ!
Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη, έχει τα πάνω της και τα κάτω της, τις χαρές και τις λύπες, αλλιώς πραγματικά δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον αν είχε μόνο χαρές ή μόνο λύπες. Και ναι, είναι ΟΚ να μην είσαι πάντα ΟΚ. Απενεχοποίησέ το, μη νιώθεις τύψεις και ενοχές όταν δεν είσαι καλά, είναι θεμιτό και ανθρώπινο. Μέσα από τις δύσκολες περιόδους μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί! Οι άσχημες περίοδοι μάς γίνονται μαθήματα για τη μετέπειτα ζωή μας και μάς κάνουν να πατάμε πιο γερά στα πόδια μας!
Σε παρακαλώ προσπάθησε να μην αγχώνεσαι και στεναχωριέσαι αν διανύεις δύσκολες περιόδους και νιώθεις “λίγη” ή “κακή” μαμά.
Είναι πλήρως αποδεκτό και ΟΚ να μην είμαστε πάντα ΟΚ όλοι οι άνθρωποι, αλλά λίγο περισσότερο ίσως εμείς οι μαμάδες, που από τη στιγμή που νιώθουμε το μωρό μας σαν ένα μικρό σποράκι μέσα στην κοιλίτσα μας, αλλά και για όλη τη διάρκεια της ζωή μας, έχουμε την ευθύνη του και ζούμε και αναπνέουμε γι’ αυτό. Που έχουμε να φέρουμε εις πέρας δεκάδες ρόλους κατά τη διάρκεια της ημέρας και προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα τέλεια. Να μιλάς με το παιδί σου, να του εκφράζεις πώς νιώθεις, μη νομίζεις ότι δεν σε καταλαβαίνει επειδή είναι μικρό. Να του πεις ότι ακόμα και τις μέρες που δεν είσαι καλά, δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτό, αλλά με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώνεις εκείνη την περίοδο στη ζωή σου. Ακόμα και εκείνες τις “μαύρες μέρες”, τις λίγο πιο “καταθλιπτικές”, εκείνες τις μέρες που κάνεις με το ζόρι και διεκπεραιωτικά τις δουλειές του σπιτιού, τη φροντίδα του, που δεν έχεις όρεξη να παίξεις μαζί του, ακόμα και τότε πάλι το ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ! Αλλά είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ, είσαι ζωντανός οργανισμός και όχι ΡΟΜΠΟΤ. Να του υπενθυμίζεις ότι ακόμα και εκείνες τις απίστευτα δύσκολες μέρες αυτό δεν ευθύνεται για τίποτα, εξακολουθεί να είναι το επίκεντρο του ΚΟΣΜΟΥ ΣΟΥ και να το αγαπάς μέχρι την τελευταία σου ανάσα. Άλλωστε το παιδί σου πρέπει από μικρό να μάθει να αναγνωρίζει τα συναίσθηματά του, θετικά και αρνητικά.
Τα αρνητικά συναισθήματα είναι μηνύματα δράσης. Αγκάλιασε τα λάθη, τις αποτυχίες και προχώρα, πιο ώριμη, πιο δυνατή, πιο συνειδητοποιημένη.
Εύχομαι να κατάλαβες ότι δεν είσαι ΜΟΝΗ, και είναι εντάξει κάποιες μέρες να μην είσαι καλά σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και περιμένω και τη δική σου, την έχω και εγώ πολλή ανάγκη!
Ένα κείμενο της Έφης Αργυροπούλου στο Working Moms
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.
