Το κείμενο που ακολουθεί είναι της Ματίνας Κυριάκου, μια μητέρας που η σελίδα της Θα ξαναβγεί ο ήλιος. Αλέξανδρος μας εμπνέει. Η σελίδα είναι αφιερωμένη στον 13χρονο γιος της Αλέξανδρο που νικήθηκε από τον καρκίνο.
Το κείμενο
Ενός λεπτού…ΣΙΓΉ για την άδεια καρέκλα.
Ενός λεπτού…ΣΙΩΠΉ για την άδεια καρέκλα.
Ενός λεπτού…ΥΠΌΚΛΙΣΗ για την άδεια καρέκλα.
Θα πρεπε να ήσουν εκεί….
Στην θέση σου …να χαρείς το κατάβρεγμα του παππούλη με τον αγιασμό στο κεφαλάκι σου.
Θα πρεπε να ήσουν εκεί…
Να τρέξεις να προλάβεις την θέση που θέλεις στην αίθουσα…
Θα πρεπε να ήσουν εκεί…
Να πάρεις με λαχτάρα τα καινούρια σου βιβλια που μυρίζουν..σχολείο…
Θα πρεπε να ήσουν εκεί…
Να ακούσεις το χτύπημα από το πρώτο κουδούνι για διάλλειμα.
Θα πρεπε να ήσουν εκεί…
Να γελάσεις καθισμένη στο παγκάκι με τις φίλες σου.
Θα πρεπε να ήσουν εκεί…
Να παίξεις μπάσκετ με τους φίλους σου.
Θα πρεπε να μπορούσες να είσαι εκεί.
Μα είσαι μέσα στο νοσοκομείο…
Υπομένεις…. ενα σωρό δυσάρεστες καταστάσεις χωρίς να θέλεις….
Κοιτάζεις από το παράθυρο του δωματίου και Ρωτάς…
Εγώ μαμά? Δεν θα πάω σχολείο?
Και η μανούλα δαγκώνεται και από μέσα της ουρλιάζει.
Μη στεναχωριέσαι αγάπη μου….
Εσύ είσαι πολύ τυχερό παιδί,θα έρχεται εδώ ο δάσκαλος ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ…
ΕΝΌΣ ΛΕΠΤΟΎ ΥΠΌΚΛΙΣΗ ….
Σ’ ΑΥΤΆ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
