Το έχουμε ακούσει πολλές φορές. “Θα κάνεις δεύτερο παιδάκι για να έχει παρέα ο γιος σου;” και “αν έχει αδελφάκι δεν θα γίνει κακομαθημένο”.
Πόσο τραγικό είναι να θεωρεί κάποιος ότι ένα παιδί γίνεται κακομαθημένο μόνο και μόνο επειδή δεν έχει αδελφάκι και πως όλα τα μοναχοπαίδια είναι δυστυχισμένα επειδή δεν έχουν παρέα στο σπίτι.
Πόσες τύψεις έχουν νιώσει μανάδες σαν εμένα που αποφάσισαν να μην κάνουν δεύτερο παιδί επειδή απλά δεν ήθελαν ή λόγω ηλικίας, κάποιου ιατρικού προβλήματος, ενός διαζυγίου ή για πόσους ακόμα λόγους.
20 + 1 σκέψεις που κάνω αυτούς τους μήνες που είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδί
Γιατί όσο κι αν εσύ νιώθεις ότι έχεις πάρει τη σωστή απόφαση, νιώθεις πάντα αμφιβολίες όσον αφορά στο παιδί σου. “Θα χάσει κάτι από την παιδική του ηλικία επειδή δεν έχει αδελφάκι;”, “θα ζηλεύει που είναι μοναχοπαίδι;” και “όταν μεγαλώσει δεν θα έχει ένα σύμμαχο στην ενήλικη ζωή του”.
Όλους τους γονείς μας προβληματίζει, όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Μπορεί η ύπαρξη κάποιου αδελφού να παίζει ρόλο στον τρόπο που θα μεγαλώσει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι καλύτερα ή χειρότερα. Πολλοί άνθρωποι έχουν αδέλφια και δεν μιλιούνται όταν μεγαλώσουν, πολλοί μεγαλώνουν “κακομαθημένα” κι ας είχαν 2 αδέλφια. Με λίγα λόγια, η ύπαρξη ενός δεύτερου παιδιού στην οικογένεια δεν είναι από μόνη της αυτή που επηρεάζει το πώς μεγαλώνει ένα παιδί, αλλά η αγάπη και ο τρόπος διαπαιδαγώγησης των γονιών.
Και κάτι άλλο: Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να λέμε “γεννήθηκες επειδή θέλαμε παρέα για τον αδελφό σου”, ή απλά να υποννοείται. Κάθε παιδί που γεννιέται πρέπει να γεννιέται με αγάπη και μετά από ώριμη σκέψη.
Διάβασε επίσης:
