Το «τι θα φάμε σήμερα» είναι ένα καθημερινό «μαρτύριο» που ζω όλο το χρόνο. Μιλάμε για θεμελιώδες ερώτημα, ρητορικό, σεξπιρικό, όπως θέλετε πείτε το, που άλλοτε βρίσκει απάντηση και άλλοτε όχι.
Αν έχεις παιδιά ξέρεις κι εσύ πως το φαγητό της ημέρας είναι ένα μεγάλο θέμα γιατί πρέπει να είναι υγιεινό και νόστιμο (και οικονομικό!) και αν είναι δυνατόν να μην θέλει ώρες στην κουζίνα γιατί έχουμε και – άλλες – δουλειές . Παρ’ όλα αυτά, ως γνήσια μάνα, που δεν θέλω τα παιδιά μου να τρώνε απέξω, έτοιμα φαγητά ή τα ίδια και τα ίδια, ξοδεύω εργατοώρες πάνω από το “τσουκάλι” για να υπάρχει ένα ωραίο φαγητό για όλους μας.
Θα ήθελα, ωστόσο, αυτή η ιστορία του “τι θα φάμε” να λήγει αυτόματα με το που αφήνω την πόλη πίσω μου. Θέλω πραγματικά να αδειάσω το κεφάλι μου από ρύζια, μπρόκολα και λαδερά αυτές τις 15 μέρες, αλλά και από σούπερ φουντς, κινόες, βρώμη, και ένα σωρό άλλα προϊόντα που προσπαθώ να ενσωματώσω σε φαγητά προκειμένου να τα φάνε τα παιδιά μου.
Το μόνο που χρειάζομαι στις διακοπές είναι το περιβόητο fare niente, να μην κάνω τίποτα δηλαδή, το οποίο το ξέρω μια χαρά στη θεωρία, αλλά στην πράξη χωλαίνω. Οι λόγοι που το fare niente πάει περίπατο είναι πολλοί, αλλά ο βασικότερος όλων: τα οικονομικά. Το μπάτζετ δεν επιτρέπει πλέον διαμονές σε ξενοδοχείο αρκετών αστέρων όπου σου φέρνουν το φαγητό σαν μωρό με το καροτσάκι στο δωμάτιο, ή που θα κατέβεις στο γκράντε εστιατόριο να φας μεσημεριανό και βραδινό. Επίσης, δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα να τη βγάζεις κάθε μέρα σε ταβέρνες, όπου μια χωριάτικη κοστίζει 7 ευρώ, γιατί σου χρεώνει στην τιμή και το κύμα που σκάει στα πόδια σου.
Το αποτέλεσμα είναι να κινδυνεύω να με βρει κι αυτό το καλοκαίρι αγκαλιά με την κατσαρόλα και ίσως περισσότερο από άλλες εποχές, καθώς είναι γνωστό τοις πάσι ότι η θάλασσα ανοίγει την όρεξη.
Αυτό που έχω αποφασίσει για την περίοδο των διακοπών, λοιπόν, είναι να «παίζω μπαλίτσα» με απλά φαγητά και λύσεις, όπως: σαλάτες, αυγά και μακαρόνια. Πολλές σαλάτες. Με όσα λαχανικά και φρούτα μπορείτε να φανταστείτε. Πρώτος στις προτιμήσεις μας, βέβαια, βγαίνει ο ντάκος. Και αυγά. Αυγά βραστά, αυγά μάτια, ομελέτα, στραπατσάδα – αν υπάρχει και κάτι άλλο πείτε το- λύνουν το πρόβλημα στο πιτς φιτίλι. Μακαρόνια, επίσης. Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα, μόνο με τυρί, με τόνο, ριγκατόνι 4 τυριά, 2 τυριά, χωρίς τυρί, με γιαούρτι.
Τώρα όσον αφορά τα παγωτά, τα οποία κάθε παιδί λατρεύει και αποζητά, δεν κουβαλάω μαζί μου παγωτομηχανή για αφράτο σπιτικό παγωτό αλλά έχω πάντα μαζί μου τις υπέροχες γλυκές εναλλακτικές: παγωμένο γιαούρτι με φρουτάκια. Στο τσακίρ κέφι, βάζω στην κατάψυξη μερικές μπανάνες και τους φτιάχνω και το γνωστό – υγιεινό παγωτάκι της στιγμής. Όσο για τα υπόλοιπα σνακ (ειδικά για τις ώρες της παραλίας), ζαλώνομαι μια τσάντα με…ευφάνταστα σαντουιτσάκια με τυρί, γαλοπούλα, τομάτα για όλους μας.
Τα βράδια, υπάρχει πάντα η μαγική λύση: καλαμάκι – σουβλάκι (όπως θέλετε πείτε το) και βόλτα στη θάλασσα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν παραπονιέται κανείς. Μόνο εγώ παλεύω με τις τύψεις μου, ευτυχώς, όμως, για λίγο.
Ξέρω καλά πως αυτές τις 15 μέρες είμαι η ντροπή του διατροφολόγου. Όμως, το χρειάζομαι. Λέω να προσπεράσω το κλαμπ των τέλειων μαμάδων και να μπω σε αυτό των ξεκούραστων μαμάδων. Έστω για λίγο. Να κάνω κι εγώ Δ-Ι-Α-Κ-Ο-Π-Ε-Σ απ΄ όλα όσα έκανα όλο τον χρόνο και να κάνω έστω τα μισά από αυτά… Τα γιουβαρλάκια, το σπανακόρυζο με κινόα και τα γιουβετσάκια μπορούν να περιμένουν. Έχω έναν ολόκληρο χειμώνα μπροστά μου να βουτήξω στα ταψιά και τις κατσαρόλες.
Προς το παρόν, θα βουτήξω μόνο στη θάλασσα.
Καλό καλοκαίρι!
Διαβάστε επίσης:
Ανέμελο καλοκαίρι με γεύματα φυσικά, σαν την αγάπη της μαμάς
