Όταν έγινα για πρώτη φορά μητέρα, ένιωσα σαν να είμαι μία creative director που προσπαθεί απεγνωσμένα να απασχολήσει με κάποιον τρόπο το μωρό. Αναζητούσα την ιδανική δραστηριότητα ώστε να μπορέσω να τον απασχολήσω και να πλύνω τα πιάτα, να μιλήσω με τη φίλη μου για λίγο στο τηλέφωνο ή ακόμα και για να κάνω ένα γρήγορο μπάνιο. Τις περισσότερες φορές, ό,τι κι αν σκεφτόμουν, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Δηλαδή, να καταφέρω να τον απασχολήσω για μερικά δευτερόλεπτα ή ίσως ένα με δύο λεπτά. Ο ελάχιστος αυτός χρόνος ήταν αρκετός για να καταλάβω πως ο καφές που ανυπομονούσα να απολαύσω είχε κρυώσει. Ο χρόνος περνούσε και εγώ είχα ήδη προσπαθήσει τα πάντα.
Ως μουσικοθεραπεύτρια και ψυχοθεραπεύτρια που έχει δουλέψει με γονείς για περισσότερο από μια δεκαετία, ξεκίνησα να διαπιστώνω πως οι γονείς αναλαμβάνουν δύο ρόλους όταν θέλουμε να απασχολήσουμε τα παιδιά μας. Στον πρώτο γινόμαστε ένας activity director, δηλαδή παρακολουθούμε πιστά κάθε κίνηση του μωρού, το βοηθάμε να κάνει πράγματα και η προσοχή μας είναι απόλυτα στραμμένη σε αυτό. Τραγουδάμε μαζί την αλφάβητο, επιλέγουμε το βιβλιαράκι που θα διαβάσουμε ή το δημιουργικό παιχνίδι που θα παίξει. Το μωρό διασκεδάζει και εμείς μαζί του. Στη δεύτερη περίπτωση, το μωρό παίζει μόνο του και εμείς κάνουμε ένα διάλειμμα από τα πάντα.
Ωστόσο, υπάρχει και μία τρίτη περίπτωση που οι γονείς δεν σκέφτονται πολύ συχνά και μπορεί να έχει τεράστια οφέλη στο μωρό μας. Εγώ, μάλιστα, μόλις το ανακάλυψα αυτομάτως ένιωσα πως το δέσιμο με το μωρό μου μεγάλωσε και έγινε ακόμα πιο δυνατό. Παράλληλα, παρατήρησα πως ήταν συνεχώς χαρούμενος και εγώ πιο χαλαρή. Εκείνος ήταν ήρεμος και εγώ άφησα για λίγο πίσω το κομμάτι του εαυτού μου που θέλει να τα έχει όλα υπό έλεγχο.
Ονομάζεται η κατάσταση του εξερευνητή.
Το μωρό είναι σαν ένας μικρός εξερευνητής που παρατηρεί τα πάντα γύρω του και θέλει να ανακαλύψει τα πάντα. Παίρνει ένα παιχνίδι, το επεξεργάζεται, παρατηρεί τα χρώματα και τα σχήματά του, το βάρος του, ενώ συχνά το τοποθετεί ακόμα και στο στόμα. Το μωρό γνωρίζει διαισθητικά τι χρειάζεται να κάνει για να εξερευνήσει το καθετί και όταν το κάνει είναι απόλυτα αφοσιωμένο σε αυτό.
Ως γονείς, όμως, πιστεύουμε πως χρειάζεται να αναλάβουμε τον ρόλο του καθηγητή στο μωρό μας. Να του διδάξουμε και να του δείξουμε τα πάντα που υπάρχουν γύρω μας. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι πως τα μωρά γνωρίζουν ήδη πως να το κάνουν αυτό από μόνα τους. Εμείς χρειάζεται να είμαστε απλώς βοηθοί σε αυτή την περιπέτεια που βιώνουν μεγαλώνοντας.
Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Επιστρέφουμε στην κατάσταση του εξερευνητή που προαναφέραμε. Σε αυτή, δεν χρειάζεται να παίζουμε με το μωρό μας ούτε να παρακολουθούμε κάθε του κίνηση. Χρειάζεται να είμαστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση, στη διάρκεια της οποίας τα μωρά ορίζουν το παιχνίδι και εμείς τα ακολουθούμε. Η εκπαιδευτικός Magda Gerber, η οποία και ανακάλυψε αυτή την τακτική, υποστηρίζει πως «Ένα βρέφος μαθαίνει πράγματα συνεχώς. Όσο λιγότερο επεμβαίνουμε σε αυτή τη φυσική διαδικασία μάθησης τόσο περισσότερο θα μπορούμε να παρατηρούμε πόσα μαθαίνουν».
Ο στόχος αυτής της διαδικασίας είναι να γνωρίσεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια του μωρού σου. Εάν δεν είσαι εσύ ο “οδηγός” του παιχνιδιού του, δεν μπορείς και να ορίσεις πως θα συνεχιστεί αυτό. Για να πετύχει αυτή η τακτική, χρειάζεται να είσαι παρούσα και αφοσιωμένη στην εκάστοτε δραστηριότητα ή παιχνίδι που κάνει το παιδί χωρίς όμως να έχεις ενεργό ρόλο.
Πώς θα τα καταφέρεις;
-1 Τοποθέτησε το κινητό σου και οποιαδήποτε άλλη συσκευή που μπορεί να σου αποσπάσει την προσοχή μακριά για τρία λεπτά.
-2 Μπορείς επίσης να βάλεις χαλαρωτική μουσική.
-3 Ξάπλωσε κάτω δίπλα στο μωρό σου, τοποθετώντας το κεφάλι σου κοντά του.
-4 Δώσε του ένα παιχνίδι για να επεξεργαστεί ή άφησε το να επιλέξει εκείνο που θέλει εκείνο.
-5 Και στη συνέχεια παρατήρησε.
-6 Τι κοιτά ακριβώς το μωρό;
-7 Ποιο μέρος του παιχνιδιού έχει επιλέξει να ανακαλύψει;
-8 Έχει γυρίσει το παιχνίδι από κάποια άλλη πλευρά και ποια έχει επιλέξει να τοποθετήσει στο στόμα;
-9 Παρατηρεί τα χρώματα και τα σχήματα;
-10 Αποσπά κάτι άλλο την προσοχή του εκτός του παιχνιδιού; Τι ακριβώς;
Αυτή η απλή δραστηριότητα των μόλις τριών λεπτών είναι ένας τρόπος που θα ενισχύσει εξαιρετικά πολύ την σχέση και τη σύνδεση που έχεις με το μωρό σου. Θα σε βοηθήσει να βλέπεις και να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από τα μάτια του μωρού. Το καλύτερο από όλα όμως είναι πως θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει ένα διάλειμμα από κάθε ρόλο που έχεις αναλάβει και θα χαλαρώσεις ουσιαστικά.
Πηγή: Todaysparent.com
