Κατηγορία: Διακοπές
Στην παραλία η ξένη μαμά θα διαβάζει ήρεμη για ώρα το βιβλίο της στην ξαπλώστρα και τα μικρά της θα παίζουν στην άμμο αμέριμνα με τα κουβαδάκια. Όταν θα πάμε εμείς στην παραλία, το κουβαδάκι είμαι εγώ… Η ξένη μαμά δεν θα φωνάξει στην παραλία, δεν θα κουβαλήσει μία ολόκληρη προίκα από πράγματα που χρειάζονται τα βλαστάρια της, αλλά θα είναι πολύ τυπική στο να ανανεώνει το αντηλιακό στα παιδιά της, να έχει στο μωρό της μαγιό που θυμίζει στολή δύτη για να το προστατεύει από τον ήλιο και καπελάκι και γυαλιά ηλίου. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο πιο χύμα σε αυτό.
Κατηγορία: Τοκετός και Μαμάδες με νεογέννητα
Οι περισσότερες ξένες μαμάδες που γνωρίζω γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό. Όταν στα μαθήματα φυσιολογικού τοκετού, είπα στη Μαία ότι μάλλον λόγω μυωπίας θα πρέπει να γεννήσω με καισαρική, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα γέλιο της και μου είπε:
“Μα δεν θα γεννήσεις με τα μάτια”.
Δυστυχώς η Ελλάδα παραμένει με πολύ υψηλά ποσοστά καισαρικών στην Ευρώπη.
Μετά τον τοκετό και επιστρέφοντας στο σπίτι με το μωρό, οι ξένες μαμάδες βγάζουν τα νεογέννητα βόλτα πριν σαραντήσουν (δεν υπάρχει νομίζω καθόλου εδώ η έννοια, να σαραντίσω…) με χιόνι, με βροχή, με κρύο, με ήλιο κλπ κλπ με ανάλογο ντύσιμο και καμία αγωνία αν το παιδί θα κρυώσει. Επίσης θηλάζουν χωρίς να τις απασχολούν τα γνωστά ζητήματα:
- Είναι καλύτερη ή χειρότερη η μαμά που θηλάζει αποκλειστικά;
- Είναι σωστό να θηλάζεις το μωρό σου μπροστά σε όλους;
- Θηλάζεις ακόμα;
Θηλάζουν χωρίς θόρυβο, χωρίς κριτική, απλά θηλάζουν, αν μπορούν, γιατί αυτό είναι το φυσιολογικό. Δεν υπάρχουν στρατόπεδα (θηλάζουσες / μη θηλάζουσες). Όλες οι επιλογές είναι σεβαστές.
Κατηγορία: Επικοινωνία
Όταν γέννησα, η μητέρα μου μου με βοήθησε παρά πολύ. Ήρθε στο Λουξεμβούργο από την Ελλάδα, έκανε τις δουλειές του σπιτιού, μαγείρευε, έτσι ώστε να έχω εγώ και ο σύζυγος μου χρόνο να ασχοληθούμε με το νεογέννητο. Μία φορά τη ρώτησα:
“Μαμά γιατί με βοηθάς τόσο πολύ”;
“Δεν καταλαβαίνω τι με ρωτάς. Δεν σε βοηθάω, κάνω κάτι που μου αρέσει”, μου απάντησε.
Μιλώντας με μία φίλη Αμερικανίδα για το πόσο βοηθούν οι γιαγιάδες με τα μωρά, μου είπε ότι οι περισσότερες μαμάδες εκεί δεν το κάνουν αυτό. Έχουν τις δικές τους ζωές. Αγαπάνε λιγότερο τις κόρες τους; Όχι βέβαια. Απλά κάποια πράγματα είναι διαφορετικά. Πρόσφατα, μία συνάδελφος Νορβηγίδα εντυπωσιάστηκε που μιλάω κάθε μέρα με τη μητέρα μου στο τηλέφωνο.
“Μπράβο”, μου είπε, “η μητέρα σου σε παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο. Εγώ με τη δική μου μιλάω σπάνια. Στην πατρίδα μου οι γονείς είναι κοντά σου μέχρι τα 18. Μετά είσαι μόνος σου. Για εσάς τους Έλληνες η οικογένεια είναι πολύ σημαντική και είναι ωραίο αυτό“.
Με τις ελληνίδες μαμάδες φίλες, μιλάμε πολύ για το μέλλον, πώς θα είναι η ζωή, για το σχολείο, τις σπουδές, το φόβους μας, τις ανησυχίες μας. Οι ξένες μαμάδες ζουν πιο πολύ για το “τώρα”.
Είμαι τυχερή που τα έχω στη ζωή μου και τα δύο. Γιατί ζώντας με άλλες εθνικότητες μαθαίνεις από εκείνους και μαθαίνουν και εκείνοι από εσένα. Γι’ αυτό λοιπόν στη “σύγκριση” Ελληνίδα Μαμά vs Ξένη Μαμά, σημειώσατε Χ. Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο. Υπάρχει απλά το διαφορετικό.
Γράφει η Έλφη Κουφογιώργου
