Θέλω τόσα πολλά για τα παιδιά μου εκτός από την ευτυχία. Ονειρεύομαι ακόμα περισσότερα γι’ αυτά, εκτός από μια ανέφελη ζωή, χωρίς πολλά προβλήματα, όπου ο χρόνος θα κυλά έτσι για να κυλά, και η ζωή θα συνεχίζεται έτσι για να συνεχίζεται.
Η ευτυχία για μένα δεν είναι κατάσταση, είναι στιγμές, μια φευγαλέα συγκίνηση. Μπορεί να προέλθει από την κατανάλωση ενός μπισκότου. Μπορεί να προέλθει από ένα επεισόδιο του Μπομπ Σφουγγαράκη. Μπορεί να προέλθει από μια καλή βαθμολογία σε ένα video game. Εντάξει, μου αρέσουν τα σοκολατένια μπισκότα, αλλά τη στιγμή που θα καταπιώ τα τελευταία νόστιμα ψίχουλα, η ευτυχία θα έχει φύγει.
Θέλω τα παιδιά μου να κάνουν τα παιδιά. Θέλω να απολαμβάνουν τα νιάτα τους και να βρίσκουν ευχαρίστηση στα μικρά πράγματα. Αλλά, δεν μου αρκεί να είναι απλά ευτυχισμένα. Θέλω πολύ περισσότερα για αυτά.
Θέλω να είναι ευαίσθητα στις ανάγκες των άλλων. Να αναγνωρίζουν, να βλέπουν, ακόμη και να αισθάνονται πότε οι άλλοι υποφέρουν. Θέλω να αναγνωρίζουν ότι ο κόσμος δεν είναι ένα μέρος μόνο γι’ αυτά, αλλά ένας “χώρος” που μοιραζόμαστε, και πρέπει να σεβόμαστε.
Θέλω να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος. Μπορεί να ζούμε σε έναν κόσμο που φαίνεται να προοδεύει και να εξελίσσεται, αλλά σε θέματα καρδιάς, ισότητας, αξιοκρατίας έχουμε ακόμα δρόμο. Θέλω τα παιδιά μου να το καταλαβαίνουν αυτό.
Θέλω να πάρουν τις ευθύνες τους στα σοβαρά. Να απολαμβάνουν τις προκλήσεις και να τις προσεγγίζουν με αυτοπεποίθηση. Όλοι περνάμε δυσκολίες – μερικοί μεγαλύτερες από άλλους. Ο στόχος δεν είναι να αποφεύγουμε τις προκλήσεις, αλλά να παραμένουμε όρθιοι και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, όταν οι καιροί είναι δύσκολοι. Θέλω τα παιδιά μου να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις.
Να αισθάνονται πλήρη. Να ξέρουν ότι θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα έχει περισσότερα από αυτά – πλούτο, κύρος, δημοτικότητα, κλπ. Θέλω να χρησιμοποιούν τα δώρα που τους έχουν δοθεί, να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και να είναι ικανοποιημένα με τα ταλέντα με τα οποία έχουν έρθει στον κόσμο χωρίς να συγκρίνονται διαρκώς. Να δοκιμάσουν την ομορφιά, να ταξιδέψουν σε μακρινά μέρη, να απολαύσουν όμορφες μουσικές, να διαβάσουν βιβλία, να γευτούν νόστιμα φαγητά και να βουτήξουν στη σοφία και τη γνώση αυτού του κόσμου. Να αναγνωρίζουν ότι η ζωή είναι όμορφη και να την απολαμβάνουν.
Δεν θέλω τα παιδιά μου να είναι απλά ευτυχισμένα επειδή οι συνθήκες τους το επιτρέπουν. Θέλω να δημιουργούν αυτά τις συνθήκες της προσωπικής τους “ευτυχίας”.
Για μένα αυτό είναι ευτυχία και ελπίζω κάποια μέρα να κατακτήσουν μια τέτοια ευτυχία.
