Όλα τα πρωινά ξεκινούν ευχάριστα, με καλημέρες και φιλιά. Και δέκα λεπτά αργότερα επικρατεί το χάος και αρχίζουν οι φωνές. Το παιδί δεν θέλει να πλύνει τα δόντια του, γκρινιάζει ότι νυστάζει ή ότι προτιμά να δει τηλεόραση, δεν ντύνεται και εσύ τρέχεις να τα προλάβεις όλα.
Όχι, τα παιδιά σου δεν προσπαθούν να σε δυσκολέψουν, ούτε προσπαθούν να αργοπορήσουν για να μην πάνε στο σχολείο. Απλά δεν θέλουν να φύγουν από το σπίτι, θέλουν να περάσουν λίγο περισσότερο χρόνο μαζί σας. Βιώνουν ένα μικρό άγχος αποχωρισμού και χρειάζονται τη βοήθειά σου!
Σύμφωνα με τη ψυχολόγο Becky Kennedy, τα παιδιά δυσκολεύονται να μας αφήσουν το πρωί κι εμείς οφείλουμε να τα κάνουμε να νιώσουν ασφαλή. Αυτό που θέλουν είναι να δείξουμε κατανόηση και αγάπη.
Αντί, λοιπόν, να τους πεις το πρωί “έχεις πέντε λεπτά για να ντυθείς”, δοκίμασε το “το ξέρω ότι κάποιες φορές είναι δύσκολο να ετοιμάζεσαι το πρωί για να πας στο σχολείο. Όταν ήμουν μικρή κι εγώ δυσκολευόμουν” ενώ μπορούμε να προσθέσουμε “θα μου λείψεις όσο είσαι στο σχολείο. Αλλά θα συναντηθούμε όταν επίστρέψεις”.
Ως γονείς θα έχουμε δείξει ενσυναίσθηση και θα έχουμε μιλήσει “στο συναίσθημα” του παιδιού και όχι σε αυτό που πρέπει να κάνει “έρχεται το σχολικό, βιάσου”. Με αυτόν τον τρόπο είναι πιο εύκολο το παιδί να χαλαρώσει και να ντυθεί πιο γρήγορα!
Δες την ανάρτηση της ψυχολόγου:
View this post on Instagram
