Το πιο σημαντικό των γιορτών είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο σπίτι, αυτό θα θυμούνται για πάντα τα παιδιά μας. Έτσι, είναι ωραίο χρόνο με τον χρόνο να δημιουργήσουμε τις δικές μας οικογενειακές παραδόσεις, δραστηριότητες δηλαδή στις οποίες θα προσβλέπουν τα παιδιά και που θα θυμούνται αργότερα για πάντα.
Μπορεί να μην έχουμε έτοιμη μια συγκεκριμένη «ατζέντα», αλλά κάθε φορά μπορούμε να εμπλουτίζουμε το πρόγραμμα μας με νέες ιδέες.
Ας δούμε μαζί μερικές:
-Κάθε μέρα των διακοπών ορίζουμε κι ένα «τιμώμενο» πρόσωπο της οικογένειας προσφέροντας όλοι τις «υπηρεσίες» μας σε αυτό και κάνουμε ό,τι του αρέσει και τον/την ευχαριστεί.
-Διοργανώνουμε ένα απόγευμα των γιορτών, την ίδια πάντα ημέρα, ένα κυνήγι θησαυρού με αινίγματα και κρυμμένες απαντήσεις μες στο σπίτι. Κάθε γρίφο που λύνουν τα παιδιά θα τους οδηγεί στον επόμενο εώς ότου θα βρουν τελικά το έπαθλο τους.
-Ένα βράδυ πάμε όλοι μαζί σινεμά για να δούμε μια χριστουγεννιάτικη ταινία
-Μέσα σε ένα πουγκί βάζουμε χαρτάκια διπλωμένα με τα ονόματα των άλλων, τραβάμε ένα και γράφουμε για αυτό το μέλος της οικογένειας ένα σύντομο, γλυκό μήνυμα. Το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς, στο τραπέζι διαβάζουμε δυνατά ο ένας για τον άλλον τα κειμενάκια μας.
-Αφιερώνουμε ένα βράδυ σε storytelling. Χωρίς τηλεόραση, κινητά και ηλεκτρονικά καθόμαστε όλοι μαζί στο σαλόνι και λέμε ιστορίες από τα παλιά ή φτιάχνουμε όλοι μαζί μια φανταστική ιστορία.
–Παίρνουμε τηλέφωνο κάθε μέρα τη γιαγιά και τον παππού και τους μιλάμε αν τυχόν είναι μακριά μας εκείνες τις ημέρες. Εναλλάξ μπορούμε και πάλι να τους διαβάζουμε με τη σειρά μας ο καθένας ένα μικρό βιβλίο κατά τη διάρκεια των γιορτών.
-Φτιάχνουμε ζεστή σοκολάτα και παίζουμε ένα επιτραπέζιο ή ομαδικό παιχνίδι.
-Φτιάχνουμε όλοι μαζί κουραμπιέδες, μελομακάρονα, cookies ή κάποιο γλυκό που μας αρέσει πολύ.
-Αγοράζουμε 2-3 (όσα μπορούμε) δωράκια για άλλα παιδιά που γνωρίζουμε πως η οικογένεια τους ενδέχεται να μην μπορεί να τους πάρει ή τα πηγαίνουμε σε μία οργάνωση για παιδιά.
–Η «ημέρα του καλού»: ορίζουμε μια ημέρα και κάνουμε κάτι καλό για έναν άγνωστο, από να του ανοίξουμε την πόρτα μέχρι ό,τι άλλο σκεφτούμε. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν τον κόσμο γύρω τους, να βλέπουν ποιοι έχουν ανάγκη και να αναπτύσσουν με αυτόν τον τρόπο την ενσυναίσθηση τους.
