Όλοι οι γονείς κάνουμε λάθη. Μπορεί να κοιτάζουμε το κινητό μας περισσότερο από όσο θα θέλαμε ενώ περνάμε χρόνο με τα παιδιά μας, μπορεί να χάνουμε την ψυχραιμία μας και να φωνάζουμε όταν είμαστε πολύ κουρασμένοι και κάποιες φορές μπορεί απλά να επιτρέπουμε περισσότερη ώρα μπροστά στην τηλεόραση από όσο πρέπει. Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, υπάρχουν όμως γονείς που όσες ενοχές που νιώθουν για τα λάθη τους, δείχνουν κάθε μέρα στα παιδιά τους πόσο τα αγαπούν. Και κάπου εκεί ανάμεσα στις τύψεις υιοθετούμε ‘λανθασμένες’ συμπεριφορές για να νιώσουμε πιο ‘καλοί γονείς’ και για να προσφέρουμε μια γρήγορη ικανοποίηση στα παιδιά. Κι εκεί μπορεί να ξεκινήσει μια συμπεριφορά που δίνει κακό παράδειγμα στα παιδιά και τα εμπνέει να υιοθετήσουν κι εκείνα συμπεριφορές που τα προετοιμάζουν για σίγουρη… αποτυχία!
1. Όταν τους αγοράζουμε όλα όσα θέλουν
Όταν αγοράζουμε στα παιδιά μας ό,τι θέλουν (όταν το θέλουν), τους δημιουργεί την απαίτηση να πάρουν αυτό που θέλουν χωρίς να δουλέψουν γι’ αυτό. Σκεφτείτε το μακροπρόθεσμα: μεγαλώνω έναν μελλοντικό ενήλικα… και αυτό είναι ένα δύσκολο, αλλά σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε. Η λαχτάρα για κάτι μεγαλύτερο και η επιθυμία να εργαστούμε σκληρά για να το πετύχουμε—αυτά είναι τα μαθήματα που πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας. Η εκπλήρωση κάθε επιθυμίας τους δεν θα τους μάθει ποτέ να είναι ευγνώμονες για αυτά που έχουν.
2. Τα απασχολούμε διαρκώς με κάτι
Θέλουμε να είναι διαρκώς απασχολημένα και χαρούμενα. Πιεζόμαστε να βρίσκουμε παιχνίδια ή να λέμε ιστορίες ακόμα κι όταν είμαστε κουρασμένοι. Τα παιδιά χρειάζονται- όπως κι εμείς- χρόνο με τον εαυτό τους. Για να μάθουν να απασχολούνται μόνα τους, να μάθουν να βαριούνται και να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους.
3. Όταν δεν σεβόμαστε τους δικούς μας γονείς
Έρχεται μια μέρα στη ζωή κάθε γονιού που παραδέχεται τον αγώνα που έκαναν οι γονείς του. Όταν δεν υπήρχαν αμέτρητα βιβλία για την ψυχολογία των παιδιών με εξηγήσεις και λύσεις για κάθε συμπεριφορά, όταν δεν υπήρχαν κινητά και tablets για να τα απασχολούν όταν μαγειρεύει κι όταν προσπαθούσαν κι εκείνοι να καταλάβουν πώς δεν θα κάνουν λάθη. Αυτόν τον σεβασμό προς τους γονείς μας πρέπει να τον νιώθουν και τα δικά μας παιδιά, να είμαστε το καλό παράδειγμα, να μάθουν να εκτιμούν και να αγαπούν.
4. Προσωπική ευθύνη vs δικαιολογίες
Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να ρίχνουν την ευθύνη σε άλλους αλλά να μάθουν να αναλαμβάνουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Αν τους λέμε “δεν πειράζει που δεν τέλειωσες το διάβασμα αφού κουράστηκες” ή “δεν πειράζει που έσπρωξες τον συμμαθητή σου επειδή είχες νεύρα” είναι σαν να τους λέμε ότι για τις δικές τους πράξεις έχει ευθύνη κάποιος άλλος. Είναι πολύ σημαντικό να διδάξουμε στα παιδιά να κάνουν πράγματα (και να αναλαμβάνουν την ευθύνη) για τον εαυτό τους.
5. Όταν δεν τους μαθαίνουμε ότι είμαστε όλοι μέρος του σύμπαντος
Ναι, είναι σημαντικό να κάνουμε τα παιδιά μας να νιώθουν ξεχωριστά, μοναδικά και με αξία. Ωστόσο, όσο κι αν πιστεύουμε ότι είναι το κέντρο του σύμπαντός (μας) καλό είναι να γνωρίζουν ότι είμαστε όλοι μέρος του σύμπαντος. Διδάξτε τα να φροντίζουν το περιβάλλον, να βοηθούν τους ανθρώπους, τα ζώα, την πόλη τους.
6. Όταν αποφεύγουμε τις δύσκολες συζητήσεις
Λένε πώς όταν ένα παιδί ρωτάει για κάτι-όσο δύσκολη κι αν είναι η απάντηση- είναι έτοιμο να την ακούσει. Αν σας ρωτήσει για τον θάνατο, το σεξ, τον ρατσισμό ή ακόμα και για κάτι που άκουσε στις ειδήσεις, είναι προτιμότερο να ακούσει τι έχετε να πείτε εσείς για αυτό- ανάλογα με την ηλικία του φυσικά- παρά να το ακούσει από κάποιον άλλο. Μπορεί να ενοχληθεί, να κοκκινήσει, να κλάψει, να νιώσει άβολα αλλά αν παραμείνετε ψύχραιμοι σύντομα θα νιώσει κι εκείνο άνετα.
7. Όταν μιλάμε άσχημα για τον εαυτό μας
Όταν μιλάμε άσχημα για τον εαυτό μας τότε ίσως αρχίσει να μιλάει κι εκείνο άσχημα για τον εαυτό του. Αν ακούσει ότι έχουμε παραπανίσιο βάρος, άσχημα μαλλιά ή δεν είμαστε αρκετά καλοί στη δουλειά χωρίς να βλέπει ότι αγαπάμε τον εαυτό μας και τον φροντίζουμε, τότε το παράδειγμα που θέτουμε δεν είναι υγιές.
8. Όταν δεν τους διδάσκουμε τι έχει αξία
Είτε έχουμε λεφτά είτε όχι, είτε έχουμε ακριβά πράγματα είτε όχι, είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι. Τα χρήματα, η αριστεία ή η δόξα δεν καθορίζει την αξία ενός ανθρώπου κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το μαθαίνουμε σε μικρή ηλικία. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας, στους άλλους αλλά και ο δεσμός που έχουμε με την οικογένεια και τους φίλους είναι αυτά που διαμορφώνουν υγιείς χαρακτήρες και επιτυχημένους ανθρώπους.
