Έκεί που οι άλλοι βλέπουν «δύσκολα παιδιά», μπορεί να νοιαστείς και να αγκαλιάσεις τη διαφορετικότητα.
Αγαπητέ συνάδελφε σε λίγο ξεκινάει η καινούρια σχολική χρονιά.
Ξέρω ότι ετοιμάζεις την τάξη, ετοιμάζεις τις κατασκευές σου, βγάζεις τα τραγουδάκια σου και οργανώνεις το πρόγραμμά σου και τις δραστηριότητες της χρονιάς. Το μυαλό σου ήδη τρέχει στη χριστουγεννιάτικη γιορτή, ενώ έχεις μόλις αποχαιρετήσει τον Αύγουστο. Έτσι κάνει η «καλή δασκάλα» και ο «καλός δάσκαλος»: τα βάζουν όλα στο μυαλό τους. Δεν πρέπει να ξεφύγει τίποτα. Όλα πρέπει να μυρίζουν καινούρια, όλα να μυρίζουν σχολείο.
Η στιγμή έφτασε! Τα πρώτα παιδάκια καταφτάνουν! Τι όμορφα προσωπάκια! «Μια χαρά θα πάμε» σκέφτεσαι και χαμογελάς. Το ξέρω αυτό το χαμόγελο. Χαμόγελο ικανοποίησης.
Ουπς! Κάτι όμως σου τραβάει την προσοχή. Κάτι σα σίφουνας σου χαλάει την οργάνωση της τάξης. Τι είναι αυτό; Ένα παιδί είναι, ένα παιδί που είναι διαφορετικό από τ’ άλλα.
Σε ενημερώνουν ότι είναι ένα αυτιστικό παιδί. Ταράζεσαι. Σκέφτεσαι «Ήταν ανάγκη να τύχει τώρα αυτό, σε μένα;» Ξέρω πως αισθάνεσαι, εμπόδιο το βλέπεις… Σε πιάνει πανικός. Δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς, πώς να το δουλέψεις.
Μην το φοβάσαι όμως αυτό το παιδί. Θα γίνει η ευλογία της τάξης σου. Θα σε ταξιδέψει σ’ έναν διαφορετικό κόσμο, όπου εκεί πας μόνο με ένα εισιτήριο. Το εισιτήριο της καρδιάς σου.
Ενημερώσου αγαπητέ συνάδελφε για το τι είναι αυτισμός. Διάβασε και θα δεις ότι αυτό το παιδί ανησυχεί, νιώθει, αγαπάει… Άπλωσε το χέρι σου μαζί με την καρδιά σου σε αυτό το παιδί.
Ξέρω, ότι θα εκνευριστείς γιατί δεν θα φάει το φαγητό που θα του δώσεις.
Ξέρω ότι θα αισθανθείς ανίκανος γιατί δεν θα μπορέσεις να τον κρατήσεις στην ομάδα και στον κύκλο.
Ξέρω ότι θα σε φέρει στα όριά σου, θα τρέχεις συνέχεια από πίσω του. Μην το βάζεις κάτω, μην τα παρατάς… Αυτό το παιδί δεν θα σε εγκατέλειπε ποτέ στα δύσκολα…
Κάνε μικρά βηματάκια. Σιγά σιγά θα αρχίσει να σε εμπιστεύεται. Κέρδισς την εμπιστοσύνη του.
Γνώρισέ το στην ομάδα, μιλά για αποδοχή.
Πίστεψε στις ικανότητές του. Θα εκπλαγείς με το πόσες πολλές ικανότητες έχει.
Κάνε μαζί του ένα συμβόλαιο. Μην ξεχνάς όμως ότι το συμβόλαιο αυτό θα το κάνεις κάθε πρωί μαζί του γιατί η κάθε μέρα είναι διαφορετική.
Στο τέλος της χρονιάς θα δεις ότι θα είσαι ακόμα πιο έμπειρος αλλά και πιο γεμάτος… Θα έχεις καταφέρει ένα «διαφορετικό» παιδί να σε αγαπάει.
Θα έχεις καταφέρει να ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΣ τη διαφορετικότητα.
Δεν θα είσαι απλά μια «καλή δασκάλα/καλός δάσκαλος», θα είσαι μια «καλή δασκάλα, ένας καλός δάσκαλος της καρδιάς».
Αυτό δεν αναζητάμε άλλωστε στα εκπαιδευτικά μας ταξίδια;
Καλή σχολική, «διαφορετική», χρονιά συνάδελφε…
Έλενα Τασιοπούλου, νηπιαγωγός – συγγραφέας παιδικών βιβλίων
Η Έλενα Η. Τασιοπούλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα, όπου και πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Σπούδασε Παιδαγωγικές επιστήμες στην Αθήνα. Εργάζεται αποκλειστικά στο χώρο της εκπαίδευσης και τα τελευταία 15 χρόνια είναι ακαδημαϊκό και διοικητικό στέλεχος σε ιδιωτικό εκπαιδευτικό όμιλο. Η αγάπη της για τα παιδιά, αλλά και το μεράκι της για τη δουλειά είναι η κινητήριος δύναμη για τη συγγραφή πολλών άρθρων σε επιστημονικά βιβλία και περιοδικά. Τα βιβλία της αφορούν τον ψυχικό κόσμο του παιδιού. «Ο Άρης δε φοβάται το σκοτάδι» ήταν η πρώτη της προσπάθεια στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Ακολούθησε ο «Φαίδωνας, ο ξεχωριστός μου αδερφός», με θέμα τα παιδιά με ιδιαιτερότητες, που ανέβηκε με επιτυχία στο θέατρο. Το έργο βραβεύτηκε από την UNESCO. Το βιβλίο της «Ανδριάνα», επίκαιρο όσο ποτέ, πραγματεύεται το φυλετικό και κοινωνικό ρατσισμό.
Επιμέλεια: Φίλια Μητρομάρα
