Όντως, η κατάσταση του Harrison άρχισε να βελτιώνεται σταδιακά μες στους καλοκαιρινούς μήνες, και τότε ήταν που τους ήρθε η ιδέα: να του κάνουν κατ’ οίκον μαθήματα.
Ο Harrison συνέχισε να υποβάλλεται σε θεραπεία και δεν ήταν έτοιμος να επιστρέψει στο σχολείο με την Heim να ανησυχεί πως ίσως μείνει πολύ πίσω αν χάσει άλλη μια χρονιά.
Ο Adam Jardina, διευθυντής του σχολείο, ρώτησε την Heim αν θα δεχόταν να κάνει μαθήματα στο σπίτι στον 8χρονο μαθητή για την δευτέρα τάξη, και εκείνη δέχτηκε αμέσως. «Δεν δίστασε ούτε στιγμή», λέει ο Jardina.
Αν και εξέτασαν επίσης μαθήματα εξ αποστάσεως για τον Harrison, «η πανδημία μάς έδειξε ότι η διδασκαλία από κοντά υπερνικά οποιαδήποτε τηλεκπαίδευση», προσθέτει ο Jardina. «Ειδικά σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου οι γονείς ήταν τόσο εξαντλημένοι από τα ταξίδια και όλα αυτά».
Συζήτησε με τους γονείς του Harrison, τους οποίους ενημέρωσε για τις επιλογές τους, αν το ήθελαν οι ίδιοι και το ενέκρινε ο γιατρός του παιδιού.
Βέβαια η μητέρα του Harrison με τον σύζυγό της ανησυχούσαν λόγω πανδημίας.
«Νιώθαμε ότι ήταν το σωστό, αλλά εξετάσαμε όλα τα ενδεχόμενα», είπε, προσθέτοντας ότι έθεσαν αυστηρό πρωτόκολλο ασφαλείας για τις επισκέψεις της δασκάλας του στο σπίτι.
«Ήταν φανταστικό που τον έβλεπα», λέει η Heim. «Γελούσαμε με διάφορα που συνέβαιναν. Ήταν σαν να βρισκόταν πραγματικά μες στην τάξη», σημειώνει.
Στη διάρκεια των μαθημάτων, ο Harrison αλλά και η Heim φορούσαν μάσκες, ενώ τους χώριζε επίσης ένα πλεξιγκλάς. Κάθονταν ο ένας απέναντι στον άλλο στην τραπεζαρία του σπιτιού, ενώ η Heim του έκανε τα μαθήματα της ημέρας, που περιείχαν έναν συνδυασμό από ανάγνωση, γραφή, φυσική και μαθηματικά.
Εκτός από βιβλία και άλλες σημειώσεις, η Heim πήγαινε στο σπίτι έχοντας πάντα μαζί ένα από τα αγαπημένα σνακ των μαθητών της ή, μερικές φορές, ένα μικρό δώρο για εκείνον.
Πολύ γρήγορα κατάφερε να τον φτάσει στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους μαθητές της. Αν και «δεν είναι κάθε μέρα τέλεια», και κάποιες φορές η ενέργεια του Harrison είναι χαμηλή, η Heim λέει πως «είναι άριστος μαθητής. λατρεύει την μάθηση».
Την περασμένη εβδομάδα, άρχισε να παίρνει μαζί της μια άλλη δασκάλα του σχολείου, καθώς η ίδια παίρνει σύνταξη στο τέλος της χρονιάς και ήθελε να διασφαλίσει ότι ο Harrison θα συνεχίσει να αισθάνεται άνετα.
Ο καρκίνος του Harrison είναι αυτή τη στιγμή σε καταστολή, και παρόλο που έχει έναν ακόμη χρόνο θεραπείας μπροστά του, στόχος είναι να επιστρέψει στην τάξη, τουλάχιστον μερικώς, μέχρι το φθινόπωρο. Το προσωπικό του σχολείου συνεργάζεται ήδη με τους γονείς για να φτιάξουν ένα ολοκληρωμένο πλάνο για την επιστροφή του.
«Σίγουρα υπερέβη τις δυνάμεις της, ειδικά πέρυσι εν μέσω πανδημίας», σχολιάζει ο Jardina για την Heim. «Αφού έκανε μάθημα όλη μέρα στα παιδιά της πρώτης, έβρισκε την ενέργεια στο τέλος μιας μακράς ημέρας να πηγαίνει να τον βλέπει».
Όπως λέει, πιστεύει ότι το έκανε «από αγάπη για τον Harrison» και η αγάπη αυτή είναι αμοιβαία, προσθέτει η μητέρα του.
Για την ακρίβεια, «είναι η θεία νούμερο δυο πλέον», σημειώνει.
«Σε αυτό το ταξίδι, ήταν πολλά περισσότερα από μια απλή δασκάλα. Η στήριξη που έδωσε στην οικογένειά μας ξεπερνάει τις προσδοκίες μας», καταλήγει.
Με πληροφορίες από Washington Post