Όσες μαμάδες γέννησαν πρόωρα, όσες χρειάστηκαν να περιμένουν ώρες ατελείωτες έξω από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νοσηλείας Νεογνών για να θηλάσουν τα μωράκια τους, όσες ξαγρύπνησαν περιμένοντας να βγει το μωράκι τους από τη θερμοκοιτίδα, όσες πέρασαν με το μωρό στη λάμπα λόγω ίκτερου και μετέφεραν το γάλα τους σε σακουλάκια αποθήκευσης, δεν ξεχνούν ποτέ αυτές τις στιγμές. Την αγωνία, τη λαχτάρα να δουν το μωράκι τους, τα βλέμματα με τις άλλες μαμάδες, τις συζητήσεις στην αίθουσα αναμονής, τις φωτογραφίες στους τοίχους των μωρών που γεννήθηκαν πρόωρα και κατάφεραν να γίνουν ολόκληρα παιδιά, τις κουβέντες στις πιο δύσκολες στιγμές και την απόλυτη χαρά όταν παίρνεις το εξιτήριο. Να τρέμει το χέρι σου όταν ντύνεις το μωρό σου με τα καινούργια ρουχαλάκια που είχες αγοράσει για την επιστροφή στο σπίτι. Επιτέλους!
Αυτές τις στιγμές φέρνει στο νου και η ανάρτηση της Mama in Love, μιας μαμάς από την Κρήτη που γέννησε το μωράκι της πρόωρα και θέλησε να μοιραστεί στο Instagram το μήνυμα προς το παιδί της για να δώσει κουράγιο σε όλες τις μαμάδες που βιώνουν το ίδιο.
“Αγαπημένο μου μωρό, σήμερα ζυγίζεις 2250 τόσο μικρό μα τόσο δυνατό. Επιτέλους σχεδόν μετά από 1 εβδομάδα από όταν γεννήθηκες ξεκίνησες να παίρνεις βάρος. Αν χρειαστεί θα ξενυχτάω μια ζωή για εσένα. Η μανούλα σ’αγαπάει. Κύριε Μπουκίτσα μας θα αντλώ όσο χρειαστεί! Σ’αγαπώ”, ήταν το μήνυμα που έγραψε πάνω στο σακουλάκι αποθήκευσης του γάλακτος.
View this post on Instagram
Μια εβδομάδα μετά, σε νέα της ανάρτηση, ενημέρωσε ότι ο γιος της κατάφερε να ξεπεράσει το βέρος της γέννησης: “Ευτυχώς είμαστε απο τους τυχερούς που πηγαίναμε εκεί μόνο για να ζυγίσουν τον μικρό μας και για να τσεκαρουμε τον ίκτερο. Δυο εβδομάδες ακριβώς μετά τη γέννηση του γιου μας και καταφέραμε να ξεπεράσει το βάρος της γέννησης του. Όταν ένα μωράκι γεννιέται νωρίτερα το αναμενόμενο είναι ότι και το βάρος δε θα είναι το ιδανικό. Πρώτες σκέψεις είναι σίγουρα η θερμοκοιτίδα την οποία και αυτή τη γλιτώσαμε και δε το πίστευα οταν μου έφεραν το μικρό κατευθείαν στο δωμάτιο. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι θα έρθουν να μου πουν ότι τον έχουν βάλει θερμοκοιτίδα. Γεννήθηκε 2460 και οταν φύγαμε από το νοσοκομείο ζύγιζε μόνο 2240. Μια σταλιά ανθρωπάκι δηλαδή. Στο πρώτο ζύγισμα που κάναμε στη μονάδα νεογνών τα νέα δεν ηταν και τόσο τέλεια καθώς συνέχιζε να χάνει και το βάρος του ηταν 2190. Μπορείτε να φανταστείτε τη στεναχώρια μου εκείνη τη στιγμή. Μόλις γυρισα σπιτι έκλαιγα φοβήθηκα πολυ μήπως στο επόμενο ραντεβού μου έλεγαν ότι αν δεν είχε πάρει βάρος θα τον κρατήσουν. Δοξα το Θεό ακριβώς την επόμενη μερα που είχαμε ξανά ραντεβού είχε πάρει 60 γραμμάρια εεε το χαμόγελο μου κόντευε να φτάσει στο κούτελο. Σήμερα μια εβδομάδα ακριβως μετα το τελευταίο ζύγισμα πήγαμε ξανα στο γιατρό και επιτέλους το βάρος του ήταν 2480 ξεπέρασε κατα 20 γραμμάρια το βάρος γέννησης και κάπως έτσι για εμάς σήμερα ήταν το τελευταίο ραντεβού εκεί μέσα. Πραγματικά ευχαριστώ το Θεό που πήγαν όλα καλά και μόνο στη σκέψη ότι εκεί μεσα είναι μωράκια που οι γονείς τους μπορούν να τα επισκεφθούν μόνο για λίγη ώρα τρελαίνομαι. Εύχομαι μέσα απο τη καρδιά μου να γυρίσουν ολα τα μωράκια γρήγορα στην αγκαλιά των γονιών τους”.
