Ο εκπαιδευτικός είναι ένας από τους σημαντικότερους συνοδοιπόρους που έχει ένα παιδί στη ζωή και την καθημερινότητά του. Εκείνος μαζί με τους γονείς πρόκειται να βοηθήσει το κάθε παιδί να αναπτύξει τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα, τις ικανότητές του. Να αγαπήσει τον εαυτό του και τους γύρω του. Σε αυτή τη διαδικασία καλό είναι να μάθει πώς να μην ασχολείται με αρνητικά σχόλια, να μην τα απευθύνει σε άλλους ανθρώπους, αλλά και να εστιάζει στο καλό που κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του.
Ακριβώς αυτό το μάθημα προσπάθησε να μεταφέρει στους μαθητές του, ο εκπαιδευτικός Μάριος Μάζαρης. Μέσα από μία εργασία που έκαναν όλοι μαζί ως τάξη, κατάφερε να μάθει στους μαθητές πως να μετατρέπουν τα “κουτσομπολιά” σε “καλά κουτσομπολιά”, γιατί τα κουτσομπολιά μπορεί να στεναχωρήσουν κάποιον, αλλά και γιατί ο πιο πιστός φίλος μας είναι τα μάτια παρά τα αφτιά! Στη συνέχεια, μοιράστηκε μέσω του προσωπικού λογαριασμού της στο Instagram αυτή την εμπειρία.
Τα κείμενα που έγραψε ο εκπαιδευτικός στις αναρτήσεις του
“ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΨΩ, τους είπα και έδωσα τα χαρτάκια μου, πάμε παιδιά, μοιραστείτε τα κουτσομπολιά σας, θέλω τα ωραία όμως, τα φωτεινά, αυτά έχουμε ανάγκη να μοιραζόμαστε, όχι τα άλλα! Κάθε παιδί λοιπόν, έγραψε σε ένα χαρτάκι κάτι όμορφο που θέλει να μοιραστεί, κάτι που είδε σε κάποιον άλλον γύρω του και του έκανε εντύπωση, του άρεσε και θέλει πολύ να το πει: Ο φίλος μου με βοήθησε. Η τάδε φοράει ωραία ρούχα. Μου αρέσει όπως ζωγραφίζει ο…. Εκείνη έκανε κάτι ωραίο. Αφού μαζεύτηκαν τα κουτσομπολιά, είπα να διαλέξω ένα, το πήρα μυστικά, το ευχαριστήθηκα κι ύστερα είχα πολύ κέφι να το μοιραστώ, μου γαργαλούσε τη γλώσσα! Το παιδί που το είπα το είπε σε άλλο, το άλλο σε παράλλο, μέχρι που ταξίδεψε παντού η ομορφιά! Κάθε παιδί που το άκουγε γελούσε, η χαρά ήταν μεταδοτική και το γέλιο και πήγαινε κι έβρισκε άλλον να το μεταδώσει. Βέβαια, τους την έσκασα. Όταν είπα το κουτσομπολιό στο πρώτο αφτί, άλλαξα το όνομα του παιδιού που αφορούσε και όταν έφτασε μέχρι τα αφτιά του παιδιού που το είχε γράψει, εκείνο παραξενεύτηκε! Έι, μου είπε, δεν το είχα γράψει ΕΤΣΙ! Εμ, αυτά παθαίνουν τα κουτσομπολιά, τους είπα. Μεταλλάσσονται πολλές φορές και δεν ξέρεις τι ισχύει τελικά! Γι’ αυτό λέμε συχνά, πιο πιστός φίλος είναι τα μάτια παρά τα αφτιά! Μην μεταφέρετε πράγματα που δεν έχετε δει με τα μάτια σας, ποτέ δεν ξέρετε τις προθέσεις όσων τα ξεκινούν.
Υ.γ. τη συγκεκριμένη δράση θα την κάνουμε καθημερινά ή έστω όσες περισσότερες φορές τη βδομάδα μπορούμε ή μέχρι να τη βαρεθούμε. αν και την ομορφιά, δεν ξέρω αν τη βαριέσαι”
“πώς ξεκινά ένας μήνας; με άσχημα λόγια, με ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΑ, με φήμες που πάνε από στόμα σε στόμα και λέξεις που πονάνε ή μήπως με υποστήριξη, με θετικές ειδήσεις και …καλά κουτσομπολιά; γιατί ο κόσμος δε σταματά να κρίνει; γιατί έχουμε την ανάγκη να σχολιάζουμε τους άλλους γύρω μας; γιατί είναι τόσο εύκολο να διαδοθεί μια άσχημη κουβέντα και να ντροπιάσει τόσα παιδιά και ανθρώπους; σήμερα ασχοληθήκαμε λίγο με αυτά, τα άσχημα κουτσομπολιά και μοιραστήκαμε ιστορίες που έχουμε ζήσει ή ακούσει από άλλους, με κουβέντες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή κι αν ανταποκρίνονται δεν αφορά κανέναν για να τις σχολιάσει. πώς πάχυνε αυτή; τα πάει χάλια στο σχολείο. δεν έχει φίλους. κοίτα τον πώς είναι. δεν τον κάνει παρέα κανείς. γιατί κάνει κάποιον να διαδίδει τέτοια λόγια για μας; συζητήσαμε για τους λόγους που κάνει κάποιον να μιλήσει άσχημα εναντίον σου ή να ξεκινήσει μια φήμη. ανασφάλεια; φόβος μην πουν για μας; απροσεξία ή έλλειψη κατανόησης πόσο κακό κάνουν; έπειτα στη θέση τους βάλαμε τα «καλά κουτσομπολιά» , αυτά που θα θέλαμε να συζητούν για μας πίσω από την πλάτη μας ή ακόμα καλύτερα μπροστά μας και τα είπαμε από στόμα σε στόμα. αυτό θα γίνει αυτόνομη δράση τις επόμενες μέρες, τα καλά κουτσομπολιά. Φοράει ωραία ρούχα! Έπαιξε ωραία σήμερα! Έχει ωραίο χιούμορ! Με βοήθησε στο μάθημα! Αρχίσαμε να πηγαίνουμε από αφτί σε αφτί και να διαδίδουμε αυτές τις πληροφορίες. Γιατί πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΕΙ, που ομορφαίνουν τη ζωή πολλών”.
Μπορείς να δεις εδώ και εδώ την ανάρτηση του Μάριου Μάζαρη.
