Στον Νίκο Γεωργιάδη και το περιοδικό “ΟΚ!” παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη η Ελεονώρα Μελέτη, στην οποία αναφέρθηκε στην εκλογή της ως Ευρωβουλευτής αλλά και στις αδιάκριτες ερωτήσεις για το τι θα κάνει με την κόρη της, επειδή θα πρέπει να βρίσκεται στις Βρυξέλλες.
Για το σχετικό ερώτημα, η γνωστή παρουσιάστρια δήλωσε πως “Αυτό είναι θέμα μόνο εκείνων που το ρωτάνε. Δεν με αφορά καθόλου αν τους απασχολεί τι θα κάνω εγώ με τη δική μου οικογένεια. Θα πρότεινα ο καθένας να ανησυχεί για το τι κάνει με το δικό του παιδί και σπίτι. Αυτά είναι στερεοτυπικά και αδιάκριτα θέματα, που έχουμε στη δική μας κοινωνία και επιλέγω να τα προσπερνάω. Έχοντας συνομιλήσει με άλλες γυναίκες στο Ευρωκοινοβούλιο, τέτοια ζητήματα, που στην τελική κρατάνε τη γυναίκα πίσω στην αγορά εργασίας αλλά και από τις ενδεχόμενες επιθυμίες της, δεν απασχολούν καθόλου άλλες κοινωνίες. Το παιδί μου έχει και μαμά και μπαμπά, ο Θοδωρής είναι συμμετοχικός όσο είμαι και εγώ. Όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί θέλει και το επιδιώκει” είπε αρχικά και συμπλήρωσε:
“Μπορεί την ευθύνη στα πρώτα χρόνια βιολογικά να την επωμίζεται περισσότερο η μητέρα, αλλά συναισθηματικά και ψυχολογικά πρέπει να είναι η ίδια. Το πρώτο πράγμα που συζητήσαμε με τον άντρα μου ήταν “πάμε να δούμε τι συνεπάγεται πρακτικά το να είναι κάποιος ευρωβουλευτής”. Πήραμε την εγκύκλιο του Ευρωκοινοβουλίου, είδαμε τις υποχρεώσεις που έχει, μιλήσαμε με γυναίκες που έχουν κάνει δύο και τρεις θητείες εκεί, θεωρήσαμε ότι μπορούμε να το στηρίξουμε και είπαμε το “ναι”. Δεν εκφράσαμε καμία αγωνία, όπως αυτή που εξέφρασαν οι άλλοι προς το πρόσωπο μου, “τι θα κάνω με το παιδί” και η οποία απορία δεν εκφράστηκε για κανέναν άντρα – πατέρα υποψήφιο, μη σου πω και για καμία άλλη μητέρα υποψήφια”.
Συνεχίζοντας την απάντησή της, η Ελεονώρα Μελέτη ανέφερε πως “Δεν είδα όμως και κανέναν να αναρωτιέται τρία χρόνια που έκανα πρωινό και έλειπα κάθε πρωί από τις 05:30 ποιος ξυπνούσε, προετοίμαζε και πήγαινε το παιδί στο σχολείο. Άρα που καταλήγουμε; Κανείς δεν ανησύχησε πραγματικά για το παιδί, απλά το ερώτημα είχε βαθύτερο στόχο να προκαλέσει αμφιβολίες σε μένα και τους άλλους για το πόσο καλή μητέρα είμαι που θα “λείπω” από το σπίτι. Ρωτάει κανείς κάτι τέτοιο μια χωρισμένη μητέρα που κάνει συνεπιμέλεια; Μια μητέρα που δουλεύει 12 ώρες; Που δουλεύει Σαββατοκύριακα; Όχι βέβαια. Και αν ρωτάει, η απάντηση έχει να κάνει με τον λόγο που απουσιάζει η μητέρα”.
Διάβασε περισσότερα στο Yupiii.gr
