“Όταν ένα παιδί βρίζει χυδαία τους γονείς του, κοιτάζω τους γονείς”- Μπορούμε να πούμε το ίδιο όταν το παιδί είναι πια ενήλικας;

Όσοι παρακολουθήσαμε τον αγώνα του Στέφανου Τσιτσιπά με τον Ιάπωνα Κέι Νισικόρι βρεθήκαμε ξανά θεατές σε ένα ξέσπασμα του αθλητή προς τους γονείς του. Κατά τη διάρκεια του πρώτου σετ κι ενώ έχανε 4-1 από τον Ιάπωνα αντίπαλό του φανερά εκνευρισμένος ο Έλληνας τενίστας γύρισε προς το μέρος του πατέρα του, ο οποίος είναι και προπονητής του, και άρχισε να τον βρίζει χυδαία: “Να πας να γα@@@@@” ακούγεται να λέει.

Στη συνέχεια τον έδιωξε από το γήπεδο: “Βγες έξω απ’ το στάδιο” είπε αρκετές φορές με έντονο ύφος. Ο Απόστολος Τσιτσιπάς έφυγε με την κάμερα να τον ακολουθεί μέχρι να φτάσει ψηλά στην κερκίδα. Ο τενίστας, ηττήθηκε τελικά με 2-0 σετ (6-4, 6-4) και αποκλείστηκε.

Ο Τσιτσιπάς είχε διώξει ξανά τον πατέρα του από το γήπεδο στο US Open αλλά και στο τουρνουά της Βιέννης, ενώ είχε βρίσει και τη μητέρα του κατά τη διάρκεια του ημιτελικού της Ρώμης όταν δεν άντεξε να ακούει τις παρατηρήσεις της στα ρώσικα.

Μετά την ήττα του μίλησε για τη φραστική επίθεση που έκανε στον πατέρα του Απόστολο, λέγοντας:  “Ένιωσα ότι η μπάλα μου ήταν νεκρή. Δεν ήταν αρκετά βαριά όταν πίεζα με το forehand. Τις τελευταίες 4-5 μέρες παραπονιέμαι γι’ αυτόν το λόγο στον προπονητή μου. Αυτός ήταν ο λόγος που τσακώθηκα μαζί του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Για μένα ένας αγώνας ATP Masters 1000 είναι σημαντικός. Χρειάζομαι και αξίζω έναν προπονητή που με ακούει και ακούει τα σχόλια μου ως παίκτη. Ο πατέρας μου δεν είναι πολύ ευφυής ή πολύ καλός στο να χειρίζεται τέτοιους είδους καταστάσεις” και πρόσθεσε πως “Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Είμαι πραγματικά πολύ απογοητευμένος μαζί του. Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή θα σκεφτόμουν κάποιες αλλαγές, αλλά είμαι πραγματικά απογοητευμένος. Το πιο σημαντικό για έναν παίκτη είναι να έχει άμεσο και καλό feedback από έναν προπονητή. Ο προπονητής δεν ειναι αυτός που κρατάει τη ρακέτα, αλλά ο παίκτης που προσπαθεί να εκτελέσει ένα πλάνο. Είναι μια συλλογική προσπάθεια που πρέπει να είναι αμοιβαία για να μπορέσω να εξελίξω το τένις μου”.

Σίγουρα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς τις σχέσεις που μπορεί να έχει ο αθλητής με τους γονείς του εκτός τερέν, αλλά και την πολυπλοκότητα που μπορεί να έχει η σχέση ενός γονιού με το παιδί του όταν είναι και προπονητής του. Ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος. Αυτό, όμως, δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα που ο ίδιος ο Τσιτσιπάς επιτρέπει στον εαυτό του να δείχνει δημοσίως.

Διαβάζοντας την ανάρτηση του ψυχολόγου Αχιλλέα Υφαντίδη για το περιστατικό αλλά και τις απόψεις που πολλοί έγραψαν δημοσίως περί κακού προτύπου, δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει: “Θα σημειώσω όμως ότι η υποτιμητική και προσβλητική στάση του αθλητή και στο κορτ και στις δηλώσεις του, είναι ένα μελανό σημείο στην καριέρα του, που αδικεί κατάφερα την τεράστια προσπάθεια τόσο τη δική του όσο και των γονιών του.
Στέφανε, αν θέλεις να αλλάξεις τον πατέρα σου από προπονητή, έχεις κάθε δικαίωμα.Έχεις υποχρέωση όμως να μην τον ξεφτιλίζεις. Αυτόν, τον εαυτό σου, την καριέρα σου, την υστεροφημία σου και κυρίως τον θαυμασμό χιλιάδων παιδιών που σε έχουν για πρότυπο. Μπορείς πολύ καλύτερα”.

Γιατί όταν μιλάμε για ένα “παιδί” που μιλάει χυδαία στους γονείς του- και μάλιστα δημοσίως- όταν χιλιάδες παιδικά μάτια τον κοιτάζουν και τον θαυμάζουν, τότε η ευθύνη είναι μεγάλη. Κι όταν μιλάμε για έναν ενήλικα, τότε η ευθύνη είναι δική του. Ένα από τα σχόλια που διάβασα ανέφεραν πως “όταν ένα παιδί βρίζει τους γονείς του χυδαία, τότε το βλέμμα μου πηγαίνει στους γονείς“. Ναι, η παιδεία, οι ευγένεια, ο σεβασμός, η σωστή συμπεριφορά πηγάζει από την οικογένεια. Κι ένας 25χρονος που βρίζει τους γονείς του δείχνει κάτι το προβληματικό. Ο 25χρονος όμως είναι ενήλικας. Όχι έφηβος. Έχει δικαίωμα και ευκαιρίες να κάνει τη δική του πορεία, να εξελιχθεί, να ξεπεράσει όσα του έμαθαν, να επιλέξει, να απαλλαχτεί από όσα δεν του αρέσουν. Και σε αυτή την πορεία, αν επιλέγεις να ξεφτιλίζεις τους γονείς σου, τότε όχι μόνο δεν είσαι ένα υγιές πρότυπο αλλά ξεφτιλίζεις και τον ίδιο σου τον εαυτό, την καριέρα σου, τις προσπάθειες που κάνεις. Ναι, όντως μπορεί πολύ καλύτερα. Η επιλογή είναι δική του, όμως, όχι των γονιών του.

Διάβασε επίσης:

Ολυμπιακοί Αγώνες: Ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για τους αθλητές- πρότυπα και τις αξίες που θα τους είναι απαραίτητες για μια ζωή

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network