Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί, η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου. Κι όλα τα λάθη που κάνουμε είναι μέρος της γονεϊκότητας. Κι ευτυχώς μπορούμε να τα διορθώνουμε και να γινόμαστε κάθε μέρα και καλύτεροι. Όχι δεν φταίμε οι γονείς αν κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεχνάμε τα tips, ξεχνάμε όσα λένε οι ψυχολόγοι, ξεχνάμε αυτά που μας λέει η καρδιά μας. Φωνάζουμε, δεν θέτουμε όρια, νιώθουμε τύψεις κι επανερχόμαστε. Είναι ανθρώπινο να μην είσαι τέλειος. Κι αυτό χρειάζονται τα παιδιά από εμάς, τους γονείς τους δίπλα τους, όχι τους τέλειους γονείς.
Μέσα στις καθημερινές δυσκολίες και προκλήσεις, όμως, ξεχνάμε το πιο βασικό. Μεγαλώνω ένα παιδί δεν σημαίνει μόνο “φροντίζω να φάει σωστά”, “παρακολουθώ την ανάπτυξή του” και προσέχω ώστε να είναι ασφαλές. Μεγαλώνω ένα παιδί σημαίνει δημιουργώ μια μοναδική σχέση μαζί του. Σημαίνει το γνωρίζω κάθε μέρα καλύτερα, ενδιαφέρομαι για τα ενδιαφέροντά του, μιλάω μαζί του, το ρωτάω για όσα το απασχολούν, μαθαίνω από τα λάθη μου, ωριμάζω μέσα από την επικοινωνία μου μαζί του και το ίδιο κι εκείνο. Βρίσκουμε τις ισορροπίες μας, μαθαίνουμε να αγαπάμε κάθε μέρα και περισσότερο. Σεβόμαστε, εκτιμάμε και φροντίζουμε.
Η σχέση του γονιού με το παιδί
Η σχέση που έχει το παιδί με τον γονιό του θα είναι το σημείο αναφοράς για κάθε σχέση που θα δημιουργήσει στο μέλλον. Και θα είναι πάντα η βάση για τη σχέση που θα έχει ο γονιός με το παιδί και στο μέλλον, όταν το παιδί ενηλικιωθεί.
Θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν ότι οι σχέσεις πληγώνουν ή ότι είναι υγιές να σου λένε πάντα τι να κάνεις χωρίς να εκτιμούν την άποψή σου; Όχι φυσικά. Ναι, τα παιδιά είναι παιδιά. Αλλά τα μεγαλώνουμε για να μπορούν να είναι ευτυχισμένοι όταν θα φύγουν από κοντά μας και θα φτιάξουν τη δική τους ζωή.
Η σύνδεση είναι ο μυστικό για κάθε υγιή σχέση
Οι γονείς πρέπει να εστιάζουμε στη σύνδεση που είναι η βάση της εμπιστοσύνης, της ασφάλειας και της ωρίμανσης. Πώς το κάνουμε αυτό; Σε κάθε μικρή στιγμή, πριν κοιμηθεί ή όταν επιστρέφει από το σχολείο, οφείλουμε να γεμίζουμε την καρδούλα του με αγάπη, με κατανόηση με εμπιστοσύνη για ό,τι κάνει. Για να νιώθει ότι το βλέπουμε, το αποδεχόμαστε και πιστεύουμε ότι αξίζει!
Να γίνουμε το καλό παράδειγμα
Ας γίνουμε εμείς το πρότυπο για τα παιδιά μας. Ας του δείξουμε τη συμπεριφορά που περιμένουμε από εκείνο. Δεν γίνεται- για παράδειγμα- να του λέμε να ηρεμήσει ενώ φωνάζουμε ή να τρώει σωστά όταν εμείς κάνουμε ανθυγιεινές επιλογές.
Να μπορεί να μας μιλήσει ανοιχτά
Τίποτα δεν είναι “απαγορευμένο” όταν μιλάμε με τα παιδιά μας. Ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι που μας δυσκολεύει, για κάτι που μας προκαλεί ντροπή ή θυμό. Οφείλουμε να ελέγξουμε την κατάσταση ώστε το παιδί να μπορεί να μας μιλήσει και μαζί να βρούμε λύσεις. Πρέπει πάντα να νιώθει ότι θα μπορέσουμε να “αντέξουμε” τα πάντα που θα μας πει.
