Με αφορμή την αλλαγή ονόματος της κόρης της Κάρολαιν Κράουτς, αλλά και τη συζήτηση περί συνεπιμέλειας εξαιτίας των πολλών διαζυγίων που καταγράφονται στην χώρα μας, πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται αν και για ποιους λόγους μπορεί να επιτραπεί η αλλαγή επιθέτου ενός παιδιού.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της EΡΤ που αναφέρθηκε στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το πατρικό επώνυμο του παιδιού “μπορεί να αλλάξει εφόσον ο πατέρας έξαφανίζεται’. Οι ψυχολογικοί λόγοι οι οποίοι συνδέονται με την πλήρη ανυπαρξία συναισθηματικού δεσμού με τον πατέρα συνιστούν νόμιμο λόγο αλλαγής του επωνύμου από αυτό του πατέρα σε αυτό της μητέρας”.
Πώς μπορεί να κριθεί, όμως, αυτή η ‘εξαφάνιση’ και η ανυπαρξία συναισθηματικού δεσμού; Η δικηγόρος Φανή Γιωτάκη αναφέρει πως στη περίπτωση του Συμβουλίου της Επικρατείας που αποφασίστηκε η αλλαγή επωνύμου λόγω “εξαφανισμένου πατέρα” η αιτούσα ήταν ενήλικη, ενώ σε ανήλικους έχει έχει συμβεί σε περιπτώσεις όπως αυτής της Κάρολαιν. Σε ενήλικες μπορεί να συμβεί για λόγους στους οποίους το επώνυμο μπορεί να δημιουργεί προβλήματα, όπως χλευασμό κλπ. “Σε περίπτωση ανήλικου τέκνου το πλαίσιο είναι πιο αυστηρό, δεν είναι εφικτό καθώς το επίθετο περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της γονικής μέριμνας που ασκείται και από τους δύο γονείς ακόμα και στην περίπτωση που υπάρχει η αποκλειστική επιμέλεια σε έναν από τους δύο γονείς”, εξήγησε τονίζοντας πως πρέπει ο γονιός να κάνει αίτηση στον δήμο και αν πάρει αρνητική απάντηση να προσφύγει σε διοικητικό δικαστήριο.
Όσον αφορά στο θέμα της συνεπιμέλειας, η δικηγόρος είπε πως αντί να λύσει τα καθημερινά ζητήματα , αντιθέτως τα έχει γιγαντώσει καθώς ευθύνεται για πολλές αντιδικίες αλλά και την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας: “Ακόμα και για τα απλά ζητήματα, όπως η εγγραφή σε μια εξωσχολική δραστηριότητα, απαιτείται η συναίνεση και των δύο”.
Η ψυχολόγος Νάσια Σκαμπαρδώνη αναφέρθηκε στις ψυχολογικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η αλλαγή επωνύμου σε ένα παιδί, λέγοντας πως είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί να διαχειριστεί ότι το εγκατέλειψε ο πατέρας του. “Θα έχει ενοχές και θα πιστεύει ότι φταίει το ίδιο. Το να αποποιηθεί το όνομα ή την ίδια την ύπαρξη του πατέρα είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί”.
Δες το σχετικό απόσπασμα:
