Οι γονείς αγχωνόμαστε καθημερινά για τη διατροφή του παιδιού μας. Ακόμα κι αν δεν είμαστε από εκείνους που πιέζουν συνέχεια το παιδί “να φάει ακόμα μια μπουκιά” ή από εκείνους που επιμένουν να τρώει συνέχεια φρούτα και λαχανικά, η στάνταρ ερώτηση όταν επιστρέψουμε στο σπίτι θα είναι “έφαγες;” ή και “πόσο έφαγες;”.
Σε μια ανάρτησή της, η παιδίατρος Σουζάνα Κέμπερ δίνει τις δικές της συμβουλές για να βοηθήσουμε τα παιδιά να έχουν μια υγιή σχέση με το φαγητό αλλά και για να μην γίνει υπερβολικά επιλεκτικά.
Όπως γράφει: “Tο θέμα του τι θα φάει ή …δεν θα φάει ένα παιδί προκαλεί στους περισσότερους γονείς μεγάλη ανησυχία. «Έλα, μια μπουκίτσα ακόμα!», “Τι, μόνο αυτό θα φας;”, “Τελικά θες ή δε θες να φας παγωτό; Τελείωσε το φαΐ σου” και “Μπράβο αγάπη μου, όλο τό΄φαγες!»
Όταν το γεύμα γεμίζει προσδοκίες, ελπίδες, εκνευρισμό και πίεση, δεν τελειώνουμε ποτέ. Ταΐζουμε ακόμη το 3 ετών παιδί μας (που το αποκαλούμε και «μωρό» – αυτό τα λέει όλα!), γιατί ανησυχούμε πως αλλιώς δεν θα φάει αρκετά χωρίς τη βοήθειά μας. Και όμως.
Και η επιστήμη και η καθημερινότητα αποδεικνύουν πως αυτές οι συμπεριφορές δεν βοηθούν καθόλου, αντίθετα: οδηγούν τα παιδιά μας σε μια μη υγιή σχέση (βλ.: άρρωστη) σχέση με το φαγητό.
Πολλές φορές, η σχέση αυτή μοιάζει πολύ με τη δική μας σχέση με το φαγητό, που διαμορφώθηκε από – ποιον άλλον; – τους γονείς μας! (που με τη σειρά τους τα άκουσαν από τους γονείς τους κ.ο.κ.). Και κάπως έτσι καταλήγουμε να έχουμε στην Ελλάδα υψηλότατα ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών. Ο σκοπός δεν είναι να βρούμε το φταίχτη, και ούτε και μπορούμε να σβήσουμε μαγικά την ανατροφή που δεχθήκαμε.
Ο σκοπός είναι να σκεφτούμε τι κάνουμε και να θέσουμε απλούς κανόνες στη δική μας συμπεριφορά, ώστε τα παιδιά μας να αναπτύξουν καλή και υγιή σχέση με το φαγητό και εμείς να πετάξουμε τα άγχη μας από το παράθυρο!”
8 tips για να μην γίνουν τα παιδιά επιλεκτικά με το φαγητό τους:
Δες εδώ την ανάρτηση
