Όταν οι ενήλικες νιώθουμε ότι έχουμε αποσυνδεθεί από κάποιον συνήθως το ζητάμε με λέξεις. “Θέλω μια αγκαλιά”, “να συζητήσουμε”, “να περάσουμε χρόνο μαζί”. Τα παιδιά, όμως, συνήθως το δείχνουν με τις πράξεις τους, τις αντιδράσεις τους και το σώμα τους.
Ένα μικρό παιδί θα τρέξει στην αγκαλιά μας επειδή του λείπουμε ή θα είναι εκνευρισμένο όταν θα επιστρέψουμε από τη δουλειά. Μπορεί να βάλει τα κλάματα χωρίς – για εμάς- να υπάρχει λόγος ή να φωνάζει όταν μιλάμε στο τηλέφωνο.
Όταν βλέπουμε μια περίεργη συμπεριφορά από το παιδί μας είναι φυσιολογικό να σκεφτούμε ότι “είναι κουρασμένο” ή πως “γκρινιάζει επειδή πεινάει”, όμως πολλές φορές η αιτία μπορεί να είναι ότι θέλει να περάσει περισσότερο χρόνο μαζί μας ή να πάμε μια βόλτα και να μιλήσουμε για το πώς περάσαμε την μέρα μας.
Τα παιδιά επικοινωνούν με τον μόνο τρόπο που ξέρουν ανάλογα με την ηλικία τους και τα “εργαλεία” που έχουν για να εκφράζονται. Έτσι, ασχέτως με την ηλικία του, ένα παιδί που νιώθει ασφάλεια να εκφράσει τα συναισθήματά του στους γονείς του τότε θα μπορέσει πιο εύκολα να μιλήσει και να διαχειριστεί όσα νιώθει και βιώνει.
Oι γονείς οφείλουμε να παρέχουμε αυτή την ασφάλεια στα παιδιά ώστε να εκφράζονται ελεύθερα. Για να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον καλό είναι να δείχνουμε κατανόηση στα συναισθήματα του παιδιού, να τα επιβεβαιώνουμε και να εστιάζουμε κάθε φορά στο τι νιώθει το παιδί και τι προσπαθεί να μας πει παρά στην συμπεριφορά.
Σημάδια ότι το παιδί χρειάζεται περισσότερη σύνδεση:
- Μας ζητάει συνέχεια να παίξουμε μαζί του
- Γκρινιάζει όλη μέρα
- ‘Έχει εκνευρισμό/ κλαίει
- Προσπαθεί συνέχεια να σας βοηθάει σε κάτι που κάνετε
- Μιλάει ασταμάτητα
- Λέει συνέχεια “μαμά/ μπαμπά κοίτα με” ενώ κάνει κάτι
Διάβασε επίσης:
