Ο Αντώνης Τσιπιανίτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, με καταγωγή από την Αίγυπτο. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική ΑΘηνών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Η κρίση στα μίντια ήταν η αφορμή για να διοχετεύσει το ταλέντο του στη θεατρική συγγραφή. Έκτοτε έχει γράψει θεατρικά έργα που έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία όπως “Η πόρνη από πάνω” και η “Απολυμένη”. Έχουν επίσης παιχτεί τα: ‘Συγχαρητήρια, Προσλαμβάνεσθε!’, ‘Βασανίζομαι’, ‘Η καθαρίστρια του lifestyle’, ‘Success story’, ‘Να μ΄αγαπάς τα Σάββατα’ και ‘Μαρία Αντουανέτα, Βασίλισσα των Ελλήνων για μια νύχτα’. ‘Η πόρνη από πάνω’ έχει ήδη μεταφραστεί στα γαλλικά και θα ανέβει την επόμενη σεζόν σε θέατρο στο Παρίσι. Έχει επίσης γράψει τρία μυθιστορήματα. Μεταξύ αυτών το ‘Ο άντρας που αναζήτησε την αγάπη στο σκοτάδι’ που είναι εμπνευσμένο από τη ζωή και το τραγικό τέλος του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου.
Ποια θα ήταν η πρώτη σου λέξη αν γεννιόσουν ενήλικας;
Σεξ (ναι κορίτσια, δεν αλλάζουμε οι άντρες, πάντα γουρούνια)
Ο (σούπερ) ήρωας που θα ‘θελες να σε σώσει από δύσκολες καταστάσεις.
Ο εαυτός μου (το κομμάτι του που δεν έχω ακόμη ανακαλύψει. Πάντα, στις δύσκολες στιγμές, ξεπήδησαν από εκεί δυνάμεις που δεν τις είχα ποτέ φανταστεί).
Πώς είναι το παιδί που κρύβεις μέσα σου;
Φοβισμένο και τολμηρό (δεν υπάρχει αντίφαση)
Τί θα συμβούλευες τον 18χρονο εαυτό σου αν ήξερες τότε αυτά που ξέρεις σήμερα;
Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες τους έχεις εντός σου. Μην τους αφήσεις να σου χαλάσουν το ταξίδι.
Μάνα είναι…
Το τελευταίο σύνορο με το άγνωστο. Όταν φεύγει από την ζωή, βλέπεις μπροστά σου το χάος έτοιμο να σε καταπιεί.
Ποια τέρατα κρύβονται κάτω απ’ το κρεβάτι σου;
Όταν μεγαλώνεις, το μεγαλύτερο τέρας είναι το ίδιο το κρεβάτι-όταν είναι άδειο από έναν άλλον άνθρωπο…
Το μεγαλύτερο «παραμύθι» που σου έχουν πει ποτέ.
Ότι η ζωή έχει νόημα (το οποίο το γνωρίζουμε και είναι αυτό ή το άλλο ή το παράλλο).
Πού θα πήγαινες αν μπορούσες να γυρίσεις στην παιδική σου ηλικία για μια ώρα;
Θα περίμενα υπομονετικά να τελειώσει η ώρα για να επιστρέψω σ΄αυτό που είμαι τώρα. Διότι ‘η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί’ (Γ. Σεφέρης).
Ποιο παιχνίδι σου θυμίζει τη ζωή σου;
Η παντομίμα.
Περπατώ, περπατώ μες στο δάσος όταν…
…υπάρχει η πιθανότητα να συμβούν απροσδόκητα πράγματα.
Ποιο τραγούδι σε νανουρίζει;
Αυτά που τραγουδάει ο νεαρός στο διπλανό διαμέρισμα όταν έχει πάρει τη δόση του και βλέπει οράματα.
Τί σε κάνεις να νιώθεις «σπίτι σου»;
Οι εκφράσεις των προσώπων εκείνων που συναντώ, αν έχουν ζεστασιά, ανθρωπιά, αισθησιασμό (ένα από αυτά αρκεί).
Δεν θα έλεγα ποτέ στο παιδί μου…
Οτιδήποτε θα του στερούσε την πίστη στον εαυτό του.
Μια παιδική σου συνήθεια που σε ακολουθεί μέχρι τώρα.
Να διαβάζω όταν έχω αϋπνίες για να αισθανθώ ότι με δέχεται και πάλι η αγκαλιά της ζωής κι έτσι να ηρεμήσω και να κοιμηθώ γλυκά.
Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ελπίζω όχι καρκινοπαθής και γενικά άρρωστος και αδύναμος. Να μπω στο άγνωστο με αξιοπρέπεια.
Διαβάστε επίσης:
Η Μυρτώ Κάζη απαντά σε 15 ερωτήσεις για μεγάλα παιδιά
Η Χριστίνα Βίδου απαντά σε 15 ερωτήσεις για μεγάλα παιδιά
