Τα παιδιά χρειάζονται όρια για να ανθίσουν, για να νιώσουν ασφάλεια και να εξελιχθούν. Οι παιδοψυχολόγοι προτείνουν στους γονείς να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον στο σπίτι ώστε τα παιδιά να μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, όμως ταυτόχρονα να μην ξεχνούν να θέτουν όρια, ώστε να υπάρχουν τα πλαίσια μέσα στα οποία θα μπορούν να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες.
Πώς θέτουμε, όμως, όρια στα παιδιά; Μήπως τόσο καιρό απλά δίνουμε οδηγίες και εντολές στα παιδιά;
“Μην ανεβαίνεις στον καναπέ”, αυτό είναι όριο; Όχι! “Στο σπίτι δεν τρέχουμε”, ούτε αυτό είναι όριο. Για αυτό βρίσκεσαι σε κατάσταση να επαναλαμβάνεις διαρκώς τα ίδια και τα ίδια. Όταν λες στο παιδί σου τι να μην κάνει, δεν θέτεις όρια, απλά λες τους κανόνες.
Για να θέσεις όρια πρέπει να πεις στο παιδί σου τι θα κάνεις εσύ χωρίς αυτό να χρειαστεί να κάνει τίποτα. Για παράδειγμα, εάν χοροπηδάει στον καναπε, θέτουμε όριο όταν λέμε “πρέπει να κατέβεις από τον καναπέ. Εάν σου είναι δύσκολο να το κάνεις, θα ερθω να σε κατεβάσω εγώ και θα σου δείξω που είναι ασφαλές να χοροπηδήσεις”.
View this post on Instagram
