Όταν ο γιος μου έγινε 7 χρονών άλλαξαν τα ενδιαφέροντά του. Από τα πολύ παιδικά παιχνίδια πέρασε στα πιο “αγορίστικα”. Οι φίλοι του στο σχολείο έπαιζαν ποδόσφαιρο, αντάλλασσαν κάρτες, έπαιζαν πόλεμο και κυνηγητό με τα κορίτσια. Του άρεσε που ήταν μέρος της παρέας των αγοριών αλλά κάτι τον ανησυχούσε. Ένα βράδυ πριν κοιμηθεί μου είπε “μαμά, δεν είμαι γενναίος σαν τα άλλα αγόρια”. Άρχισε να κλαίει. Δεν ήταν ‘αρχηγός’ όπως ο καλύτερος φίλος του, δεν τον άφηναν να παίζει ποδόσφαιρο επειδή δεν ήξερε, δεν ένιωθε σιγουριά να παίξει “πόλεμο”.
Όλα τα παιδιά έχουν μέσα τους θάρρος. Απλά δεν έχουν όλα τους ίδιους ρυθμούς. Κάποια πέφτουν στο παιχνίδι κι ό,τι γίνει, κι άλλα σκέφτονται, περιμένουν να νιώσουν έτοιμα. Αλλά ο γιος μου ήθελε. Ήθελε να νιώσει “γενναίος”, ένιωθε πίεση από τους συνομήλικούς του. Ήταν η σειρά μου να του υπενθυμίσω τι σημαίνει θάρρος και πόσο γενναίος είναι στα αλήθεια.
“Είμαι εδώ”
Δεν παίζεις ποδόσφαιρο επειδή σκέφτεσαι ότι μπορεί να χτυπήσεις ή ότι δεν θα βάλεις γκολ. Ίσως οι φίλοι σου καταλάβουν ότι δεν είσαι καλός. Έχεις άγχος. Αλλά όλες αυτές οι σκέψεις είναι ένας τρόπος να προστατεύεις τον εαυτό σου, μέχρι να νιώσεις σιγουριά ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία θέλουν τους γονείς τους να είναι εκεί, να στηρίζουν, να τα πιάσουν αν πέσουν. Είμαστε η σιγουριά, η σταθερότητα, η βοήθεια και πρέπει να νιώθουν ότι θα τα βοηθήσουμε ό,τι κι αν γίνει.
“Είναι εντάξει να φοβάσαι”
Δεν χρειάζεται να αγνοούμε τα δύσκολα συναισθήματα. Δεν χρειάζεται να τα αποφεύγουμε. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να τα αναγνωρίσουμε, να δείξουμε στα παιδιά μας ότι τα καταλαβαίνουμε και να τους επιτρέψουμε να τα διαχειριστούν.
“Ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα”
Όταν τα παιδιά μοιράζονται τα συναισθήματά τους, το κάνουν γιατί αυτό είναι το καλύτερο για αυτά. Σταματούν, εκφράζουν το συναίσθημα και προσπαθούν να το διαχειριστούν. Ζητούν τη βοήθειά μας. Αντίθετα με πολλούς ενήλικες, ξεκινούν μια διαδικασία που θα τα βοηθήσει να νιώσουν καλύτερα. Για αυτό αν τους πούμε “ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα”, επιβεβαιώνουμε ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο.
“Αυτό δείχνει ότι είσαι γενναίος”
Θυμηθείτε όλες τις φορές που έδειξε γενναιότητα. Αναγνωρίστε κάθε φορά που κάνει κάτι που απαιτεί κουράγιο. Όταν κοιμάται χωρίς νυχτερινό φωτάκι, όταν κάνει ένα νέο φίλο, όταν περνάει αρκετές ώρες χωρίς τους γονείς, δείξτε του ότι είναι γενναίος!
“Το χειρίστηκες πολύ καλά”
Κάθε φορά που λύνει ένα πρόβλημα μόνο του, κάθε φορά που βρήκε τη λύση, που βρήκε τρόπους για να νιώσει καλύτερα, χρειάζεται να το ακούσει “το χειρίστηκες πολύ καλά”. Αυτό ενθαρρύνει τα παιδιά να αναγνωρίσουν τη δύναμή τους, τα γεμίζει με κουράγιο και τους δείχνει ότι έχουν περισσότερο θάρρος από ό,τι νόμιζαν!
