Οι γονείς, οι δάσκαλοι και άλλοι ενήλικες που φωνάζουν στα παιδιά, υποτιμούν και απειλούν τα παιδιά λεκτικά μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών στον ίδιο βαθμό με την σεξουαλική ή σωματική κακοποίηση, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο ‘Child Abuse & Neglect’ βασίστηκε στη μελέτη 166 προηγούμενων ερευνών για να αναλύσει όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα για τη λεκτική βία κατά των παιδιών.
Μέχρι στιγμής η κακοποίηση κατά των παιδιών χωρίζεται σε 4 κατηγορίες, την σωματική κακοποίηση, τη σεξουαλική κακοποίηση, την συναισθηματική κακοποίηση- μέρος της οποίας είναι και η λεκτική- και η παραμέληση. Αντίθετα, όμως, με την συναισθηματική κακοποίηση που μπορεί να είναι η αδιαφορία ή το να κρατάει κάποιος μούτρα στο παιδί και να μην του μιλάει, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η λεκτική βία χρειάζεται ειδική προσοχή από τους ειδικούς.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες του πανεπιστημίου της βόρειας Carolina και του University College London που έκαναν την συγκεκριμένη έρευνα «η λεκτική κακοποίηση κατά των παιδιών πρέπει να αναγνωριστεί ως μια υποκατηγορία κακοποίησης στην παιδική ηλικία που έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες». Κάποιες από αυτές είναι προβλήματα ψυχικής υγείας όπως ο θυμός και η κατάθλιψη, εγκληματική συμπεριφορά, χρήση ουσιών, κακοποιητική συμπεριφορά αλλά και προβλήματα υγείας, όπως παχυσαρκία.
Οι ειδικοί, ενώ γνωρίζουν ότι όλοι οι γονείς φωνάζουν κάποια στιγμή στα παιδιά τους, τους ενθαρρύνουν μέσα από αυτή την έρευνα να αποφεύγουν τις προσβολές, τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς και τον εξευτελισμό όταν μιλάνε στα παιδιά. Σημασία έχει, μάλιστα, σε περίπτωση που έχουμε φωνάξει σε ένα παιδί να συζητήσουμε μετά μαζί του για όσα έγιναν και να προσπαθήσουμε να επανακτήσουμε μια σύνδεση μαζί τους.
