Μπορεί οι ειδικοί να λένε ότι το άγχος αποχωρισμού που νιώθουν τα παιδιά βρίσκεται στο απόγειό του περίπου στις ηλικίες 10 μηνών με 18 μηνών, όμως και τα μεγαλύτερα παιδιά το βιώνουν ειδικά κατά την περίοδο προσαρμογής στο σχολείο.
Τα παιδιά που πηγαίνουν για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό ή το προνήπιο έχουν αναπτύξει ένα ισχυρό δεσμό με το άτομο που τα φροντίζει, τη μαμά, τη γιαγιά, τους γονείς γενικότερα, και είναι δύσκολο να τους αποχωριστεί για να βρεθεί ξαφνικά σε μια σχολική αίθουσα.
Το άγχος αυτό θα εκφραστεί με κλάμα, με άρνηση να πάει στο σχολείο και φοβίες. Αυτό που χρειάζεται από εμάς εκείνη τη στιγμή είναι να νιώσει ότι το καταλαβαίνουμε. Να νιώσει μια σταθερότητα στα συναισθήματά μας και όχι ένα επιπλέον άγχος ή ευαλωτότητα.
Σύμφωνα με την ειδικό Becky Kennedy, οι γονείς οφείλουν να καθοδηγήσουν τα παιδιά σε αυτή την περίοδο της ζωής τους, δείχνοντάς τους ότι μπορούν να τα στηρίξουν χωρίς να επηρεάζονται από τα αρνητικά συναισθήματα.
Η κατανόηση και η παρουσία μας κάθε φορά που νιώθουν άγχος αποχωρισμού, θα κάνει τα παιδιά να νιώσουν ασφάλεια, ενώ πιο εύκολα θα ηρεμήσουν και θα σταματήσουν να νιώθουν μόνα.
Αντί, λοιπόν, να πούμε στο παιδί «θα περάσεις καλά στο σχολείο» που κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να προσπαθούμε να το πείσουμε ότι δεν πρέπει να νιώθει αγχωμένο, καλό είναι να του πούμε ότι δεν πειράζει που είναι αγχωμένο. «Είσαι λυπημένος, θα ήθελες να είμαστε μαζί, το καταλαβαίνω. Μπορείς να νιώθεις έτσι. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα είσαι ασφαλής, εγώ θα έρθω να σε πάρω το μεσημέρι, πολύ σύντομα θα είμαστε μαζί», είναι λόγια που θα ηρεμήσουν το παιδί πολύ πιο εύκολα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
