Οι γονείς είμαστε καθοδηγητές. Είμαστε οι «πιλότοι» στην πτήση που κάνουν τα παιδιά μας μέχρι την ενηλικίωσή μας και δουλειά μας είναι να τους δώσουμε όλα αυτά τα εφόδια που χρειάζονται ώστε να μπορούν μόνα τους να γίνουν ευτυχισμένα και επιτυχημένα σε ό,τι ονειρευτούν.
Σύμφωνα με την διάσημη ψυχολόγο Becky Kennedy, ο σωστός πιλότος είναι αυτός που λέει μέσα από τη συμπεριφορά του και τις πράξεις του «έχεις δικαίωμα να είσαι αναστατωμένος, η έκρηξή σου δεν με φορτώνει. Είμαι εδώ και είμαι ο σταθερός καθοδηγητής σου», κάθε φορά που τα παιδιά βιώνουν μια δυσκολία.
Έτσι τα παιδιά νιώθουν ασφαλή, μπορούν να ηρεμήσουν και μιμούνται την αντοχή και τον αυτοέλεγχο των γονιών τους. Είμαστε οι πιλότοι της οικογένειας, τα παιδιά αναζητούν σε εμάς την αγάπη και την ηγεσία.
Πώς, όμως, μερικές φορές δίνουμε ακριβώς την αντίθετη εντύπωση στα παιδιά και τα κάνουμε να νιώθουν ανασφάλεια; Η Kennedy δίνει δύο παραδείγματα. Αν κατά τη διάρκεια μιας πτήσης έχει αναταράξεις κι ο πιλότος πει «σταματήστε να φωνάζετε! Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Όλα είναι καλά”… τότε οι επιβάτες δεν θα νιώσουν ασφάλεια. Θα πιστέψουν ότι ο πιλότος δεν αναγνωρίζει τον κίνδυνο και δεν μπορεί να μας βοηθήσει να φύγουμε από αυτόν.
Αν πάλι πει «σταματήστε, θα φωνάξω κι εγώ! Δεν ήταν καλή ιδέα να ανέβετε στο αεροπλάνο! Τι κάνουμε;», τότε θα τρομοκρατηθούμε! Μερικές από αυτές τις φράσεις, τις επαναλαμβάνουμε κι εμείς στα παιδιά κάθε φορά που έχουν μια έκρηξη, αφού δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους ή κάτι που συμβαίνει.
Σύμφωνα με την ειδικό, αυτό που θα έλεγε ο σωστός πιλότος είναι: «Έχουμε αναταράξεις. Ξέρω ότι φοβάστε, δεν πειράζει. Ξέρω τι κάνω. Δεν φοβάμαι ούτε τις αναταράξεις, ούτε ότι βρίσκεστε σε πανικό»!
Δες την ανάρτηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
