Σε κάποιες χώρες είναι συνηθισμένο. Τα παιδιά μόλις τελειώσουν το σχολείο ξεκινούν να συνεισφέρουν οικονομικά στο σπίτι είτε πληρώνοντας μέρος του ενοικίου είτε αναλαμβάνοντας κάποιους λογαριασμούς. Στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, αυτό μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς συνεχίζουν να βοηθούν τα παιδιά τους οικονομικά ακόμα κι αν έχουν δουλειά, είναι παντρεμένα και έχουν δικά τους παιδιά. Δεν έχει να κάνει, φυσικά, μόνο με την κουλτούρα της κάθε χώρας αλλά και τις οικονομικές δυνατότητες των πολιτών. Στη δική μας περίπτωση, όταν μια οικογένεια έχει για παράδειγμα δικό της σπίτι ή χαμηλό εισόδημα είναι παράλογο το παιδί να νοικιάζει δικό του σπίτι ενώ ακόμα και σε περίπτωση που έχει ένα καλό μισθό ή μένει σε άλλη πόλη, πολλές φορές δεν μπορεί να τα “βγάλει πέρα” χωρίς τη βοήθεια των γονιών.
Πριν λίγες μέρες η είδηση ότι οι γονείς ενός 19χρονου κοριτσιού στη Γιούτα των Η.Π.Α. του ζήτησαν ενοίκιο για να συνεχίσει να μένει μαζί τους, συζητήθηκε αρκετά στα αμερικανικά Μέσα, με τον διάσημο Αμερικανό χρηματοιοικονομικό σύμβουλο, Dave Ramsey, να παίρνει θέση και να συμβουλεύει τους γονείς να συζητούν με τα παιδιά τους για το πώς μπορούν κι εκείνα να συνεισφέρουν οικονομικά στα έξοδα του σπιτιού. Σε συνέντευξή του σε αμερικανική εκπομπή είπε πως “οι γονείς δεν χρησιμοποιούν το ενοίκιο ως ένα τρόπο για να βγάλουν λεφτά, αλλά ως ένα τρόπο για να δώσουν κίνητρο στο παιδί να φύγει από την εστία και να προχωρήσει στη ζωή του“, τονίζοντας πως η συγκεκριμένη 19χρονη είναι προετοιμασμένη για την ενήλικη ζωή, χάρη στους δύο γονείς της που την αγαπούν πολύ. “Έμεινε εκεί για λίγους μήνες και μετά πήγε στο δικό της σπίτι. Και μπόρεσε να το κάνει αυτό γιατί είχε μια καλή μαμά κι έναν μπαμπά που την καθοδήγησαν”, είπε.
Όπως πρόσθεσε ο Ramsey “έχουμε ανθρώπους που είναι 28 χρονών και μένουν στα σπίτια των γονιών τους. Η μαμά “ελικόπτερο” τα φροντίζει όλα. Κάθονται ανάμεσα στα τρόπαιά τους και παίζουν παιχνίδια online. Είναι τρελό αν το σκεφτεί κανείς. Δεν προσφέρεις τίποτα στο παιδί σου όταν τους επιτρέπεις να έχουν μια ‘αιώρα’ στο σπίτι. Τους προσφέρεις κάτι όταν παρέχεις ένα δίχτυ ασφαλείας. Κάποιες φορές τα παιδιά, τα ενήλικα παιδιά, περνούν δύσκολα και χρειάζεται να επιστρέψουν σπίτι για λίγο. Θα φρόντιζα τα παιδιά μου σε αυτή την περίπτωση, αλλά δεν σκοπεύω να μένουν μαζί μου αορίστως, γιατί δεν θα είχαν την αξιοπρέπειά τους αν το έκαναν αυτό. Δεν θα είχαν αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίσουν τον κόσμο”.
Όπως είπε δίνοντας μια συμβουλή στους γονείς “η δουλειά μου ως γονιός είναι να μεγαλώσω παιδιά με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν σωστοί ενήλικες“.
