Πριν κάνεις παιδιά δεν μπορείς να καταλάβεις πραγματικά τι σημαίνει να είσαι γονιός, όσο προετοιμασμένος ή ενημερωμένος κι αν είσαι. Αν δεν περάσεις μήνες χωρίς ύπνο, μέρες με διαρκή γκρίνια, νύχτες καθαρίζοντας μύξες, τύψεις για τις φωνές ή τις απογοητεύσεις, τηλεφωνήματα στον γιατρό τα ξημερώματα, κλάματα στη μέση του δρόμου, δεν ξέρεις τι σημαίνει γονιός. Όπως και δεν ξέρεις πως είναι η ζωή χωρίς την αγκαλιά τους, τη μυρωδιά τους, τα λαμπερά μάτια τους, τις ερωτήσεις τους, τα όσα σε κάνουν περήφανο, ευτυχισμένο και πλήρη ως άνθρωπο.
Οι γονείς άλλα περίμεναν και άλλα βιώνουν και για αυτό όταν ρωτήθηκαν στο Reddit να γράψουν τις πιο δύσκολες στιγμές που έχουν περάσει από τότε που έκαναν παιδιά, τις απογοητεύσεις τους και τη σοφία που απέκτησαν μέσα από τις εμπειρίες τους ήταν πέρα για πέρα ειλικρινείς.
Η πιο δύσκολη στιγμή μου ως γονιός:
«Ο συναισθηματικός πόνος όταν βλέπεις τα παιδιά σου να περνούν κάτι αφάνταστα δύσκολα γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τα βοηθήσεις».
«Όταν κατάλαβα ότι δεν θα είμαι ποτέ ξέγνοιαστη ξανά. Θα ανησυχώ για τα παιδιά μου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω».
Ήμουν απροετοίμαστη ότι μια μέρα θα χάσω την παιδική εκδοχή τους. Ο γιος μου έχει μέσα του το «παιδί» αλλά για μένα αυτό το αγοράκι χάθηκε μέσα σε μια νύχτα όταν έκλεισε τα 13. Λατρεύω τη νέα μεγαλύτερη εκδοχή του αλλά πενθώ για τον μικρούλη με τα γλυκά ‘σ’αγαπώ’ του και τις απεριόριστες αγκαλιές».
«Τα παιδιά δεν σταματούν, δεν φεύγουν, πάντα θέλουν φαγητό, να πλυθούν, nα παίξουν. Είναι πάντα εκεί για 21 χρόνια. Κάθε μέρα, κάθε ώρα»!
«Να μαγειρεύω 3 γεύματα, 8 χιλιάδες σνακ, χίλιες δραστηριότητες και να προσαρμόζομαι στο γεγονός ότι δεν θα τους αρέσει τίποτα από όλα αυτά».
«Το πιο δύσκολο πράγμα όταν είσαι γονιός είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν θα είσαι ποτέ τέλειος. Είσαι απλά άνθρωπος. Είσαι αδύναμος, κουρασμένος. Και για αυτό θα κάνεις κάτι κι όλα θα πάνε στραβά και μετά θα νιώθεις τύψεις ξεχνώντας ότι είσαι απλά ένας άνθρωπος. Κι εκείνη τη στιγμή θα μετανιώσεις που φώναξες, θα ευχόσουν να είχες παίξει λίγο περισσότερο μαζί τους, θα τσαντιστείς που δεν είχες υπομονή και θα μετανιώσεις για κάτι που είπες. Θα σου λείπουν όπου κι αν είναι όσο χρονών κι αν είναι. Το χειρότερο πράγμα του να είσαι γονιός είναι ότι δεν μπορείς να τα σώσεις από τον εαυτό σου. Όλα είναι όμως μέρος της ζωής και κάθε δευτερόλεπτο χρειάζεται προσπάθεια και ενέργεια».
«Όταν τα αφήνεις να αποτύχουν. Είναι πολύ δύσκολο αλλά πολύ σημαντικό για την εξέλιξή τους».
«Η έλλειψη ύπνου. Αλήθεια με ισοπέδωσε. Είχα ήδη επιλόχειο κατάθλιψη και θήλαζα ενώ ο σύντροφός μου δεν βοηθούσε καθόλου. Δεν κοιμόμουν μέχρι το μωρό μου να γίνει ενός έτους’.
