Δεν μπορώ να σου δώσω την καλοσύνη των άλλων ή να τους κάνω όλους φίλους σου.
Δεν μπορώ να σου δώσω το πάντα, για πάντα ή να υποσχεθώ ξεκινήματα που δεν τελειώνουν.
Η ανατολή είναι το τέλος του σκοταδιού της νύκτας, όπως το ουράνιο τόξο της βροχής.
Οι πρώτες φορές είναι ξεχωριστές γιατί δεν θα είναι πρώτες ποτέ ξανά.
Την ευτυχία την νιώθεις καλύτερα όταν θριαμβεύει ενάντια στον πόνο
και ό,τι χάνουμε ενισχύει ό,τι μπορούμε να κερδίσουμε.
Οι απαντήσεις υπάρχουν μόνο επειδή κάτι ήταν άγνωστο
και τα λουλούδια ανθίζουν επειδή ένας σπόρος πάλεψε για να μεγαλώσει.
Αυτό που προσπαθώ να πω αγαπημένο μου είναι πως το φως εξαρτάται από το σκοτάδι
και το να ζεις με φόβο για όλα όσα τελειώνουν μπορεί να σημαίνει ότι θα ξεχνάς να ξεκινάς.
Οπότε εύχομαι να μπορέσω να σε εμπνεύσω να έχεις λίγο φωτιά μέσα στην καρδιά σου και να καταλάβεις ότι οι φλόγες και τα αστέρια λάμπουν περισσότερο όταν έχει σκοτάδι.
View this post on Instagram
Ένα ποίημα από το MumDoodles
