Πότε ένας γονιός ασχολείται “υπερβολικά” με το παιδί του;

Οι νέοι γονείς ασχολούμαστε πολλές περισσότερες ώρες με τα παιδιά μας συγκριτικά με τις παλιότερες γενιές κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι καλό για την ανάπτυξη των παιδιών μας. Μια νέα έρευνα έδειξε, όμως, ότι σε κάποιες περιπτώσεις η υπερβολική καθοδήγηση από τους γονείς μπορεί να έχει αρνητικές επιρροές στην εξέλιξη του παιδιού όσον αφορά στις κοινωνικές του δεξιότητες, στον έλεγχο των συναισθημάτων του αλλά και στην ανεξαρτησία του.

Σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου του Stanford με επικεφαλής την καθηγήτρια Jelena Obradovic, η υπερβολική ενασχόληση των γονιών με τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ειδικά όταν εκείνα είναι απασχολημένα με ένα παιχνίδι τους, μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματικές και συμπεριφορικές δυσκολίες.

Οι γονείς σήμερα βρίσκουμε ευκαιρίες να καθοδηγήσουμε και να διδάξουμε τα παιδιά μας σε κάθε μας στιγμή μαζί τους, όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, όταν παίζουμε ένα παιχνίδι, όταν πλένουμε τα δόντια του ή όταν ντύνεται το πρωί για τον παιδικό σταθμό. Κι όχι άδικα. Οι έρευνες και οι παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν πως όταν οι γονείς ασχολούνται ποιοτικά με τα παιδιά τους, τα βοηθούν να χτίσουν γερά θεμέλια, γνωστικές ικανότητες και συναισθηματική νοημοσύνη.

Η νέα έρευνα της Obradovic, όμως, δείχνει ότι η υπερβολική ενασχόληση μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν τη συμπεριφορά των γονιών όταν τα νήπια ήταν απασχολημένα με ένα παιχνίδι, καθάριζαν τα παιχνίδιας τους, μάθαιναν κάτι καινούριο ή συζητούσαν για ένα πρόβλημα που έχουν. Τα παιδιά των γονιών που διαρκώς πρόσφεραν οδηγίες, τα διόρθωναν ή τους πρότειναν νέες λύσεις -παρά το γεγονός ότι έδειχναν εντελώς απορροφημένα σε ό,τι έκαναν- έδειχναν μεγαλύτερη δυσκολία να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους και τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά αυτά είχαν χαμηλότερες επιδόσεις σε ‘εργασίες’ που τους δίνονταν και σχετίζονταν με την αναβαλλόμενη ευχαρίστηση και τον έλεγχο των παρορμήσεών τους.

“Η υπερβολική ενασχόληση μπορεί να αποβεί αρνητική για την ικανότητα του παιδιού να ελέγξει την συμπεριφορά του, τα συναισθήματα και την προσοχή του. Όταν οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά να αναλάβουν μόνα τους τις αλληλεπιδράσεις τους, τα παιδιά επιδεικνύουν δεξιότητες αυτοέλεγχου και χτίζουν την ανεξαρτησία τους”, δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια, οι γονείς οφείλουμε να βρίσκουμε την ισορροπία κάθε φορά που παίζουμε και μιλάμε με τα παιδιά μας, ειδικά πριν ξεκινήσουν το δημοτικό, δεδομένου ότι εκεί βρίσκονται ξαφνικά σε ένα περιβάλλον μακριά από τους γονείς που πρέπει να ελέγξουν την συμπεριφορά τους, τα συναισθήματά τους και την προσοχή τους χωρίς την άμεση βοήθεια μας. “Οι γονείς πρέπει να μάθουν να κάνουν ένα βήμα πίσω”, καταλήγει η Obradovic.

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network