Η ταυτότητα γράφει χωρισμένη μαμά και στο βιογραφικό οι ώρες που τρέχεις για να προλάβεις σχολικό, δραστηριότητες, πάρτι, γιατρούς, εκδηλώσεις, χρόνο να ακούσεις τις ανησυχίες τους, τους προβληματισμούς τους, τους έρωτες, αυξάνονται επικίνδυνα…
Είσαι εκεί τα ξημερώματα που θα ξυπνήσει και θα τρέξει τρομαγμένο στο κρεβάτι σου και θα χωθεί στην αγκαλιά σου. Θα ξενυχτήσεις στο προσκέφαλό του μέχρι να βεβαιωθείς πως του έπεσε ο πυρετός. Θα το ξυπνήσεις, λίγο αργότερα, χαρίζοντάς του πέντε λεπτά ύπνο. Και θα πας στο σχολείο να του δώσεις το τσαντάκι του φαγητού του, επειδή το ξέχασε σπίτι, κι ας αργήσεις στο γραφείο. Θ’αλλάξεις το πρόγραμμά σου για τη σχολική παράσταση και θα ακυρώσεις την έξοδο για να της κάνεις το πυτζάμα πάρτι με τις φίλες της. Θα του φτιάξεις το αγαπημένο του φαγητό. Κι ας ονειρευόσουν να κάνεις ένα αφρόλουτρο και να ξεραθείς στο κρεβάτι σου.
Θα του μάθεις να είναι ανεξάρτητο και να μην κρέμεται από τα φουστάνια σου. Θα του απαντήσεις με ειλικρίνεια σε ό,τι ερωτήσεις σου κάνει για το διαζύγιο. Κι εκείνες τις στιγμές που θα είναι θυμωμένο μαζί σου, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τους λόγους που ζείτε πια χωριστά, θα του δώσεις το χώρο και το χρόνο να το κατανοήσει και να το αποδεχτεί.
Είσαι εκεί όταν θα σου κλείσει την πόρτα κατάμουτρα. Γιατί η εφηβεία κι οι ορμόνες χτυπάνε κλακέτες κι η αγκαλιά σου το περιμένει να κλειστεί μετά το πρώτο ερωτικό σκίρτημα. Είσαι εκεί γιατί ψυχανεμίζεσαι ότι κάτι το απασχολεί και προσπαθείς να βρεις τρόπο να το βοηθήσεις.
Κι ο μπαμπάς; Πού ακριβώς βρίσκεται;
Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
