Η Μαρία είναι μια blogger που ξεκίνησε να γράφει για να μοιράζεται τις δραστηριότητες που κάνει μαζί με τα παιδιά της. Σε μια ανάρτησή της, όμως, το είπε ξεκάθαρα “Δεν ξέρω πώς να παίζω με τα παιδιά μου. Δεν είμαι καλή”. Όπως λέει, μπορεί να βλέπει ταινίες μαζί τους, να μαγειρεύει και να περνάει χρόνο μαζί τους, αλλά όταν πρέπει να παίξει… τα χάνει! Δες τις σκέψεις της για τις ενοχές και τη ζήλια που νιώθει:
“Κοιτάζω γύρω τους άλλους γονείς που αγαπούν πραγματικά να παίζουν με τα παιδιά τους και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες και παιχνίδια μίμησης και σκέφτομαι «Μακάρι να μου άρεσε να το κάνω αυτό».
Το γεγονός είναι ότι δεν παίζω με τα παιδιά μου και νιώθω άσχημα για αυτό.
Δεν χαίρομαι να «παριστάνω τον δεινόσαυρο» ή να φαντάζομαι ότι «το πάτωμα είναι λάβα». Κάνοντας κάθε είδους δραστηριότητα κατασκευής με κάνει να θέλω να τρέξω και να κρυφτώ. Κάτι που είναι ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς ότι δημιούργησα το Happy Mum Happy Child για να παρουσιάζω τις δραστηριότητες που έκανα με τα παιδιά μου… Μην με παρεξηγείτε, μου αρέσει να είμαι με τα παιδιά μου. Μου αρέσει να βγαίνουμε μαζί. Μου αρέσει να διαβάζω και να βλέπω ταινίες μαζί τους. Μου αρέσει να μαγειρεύω γλυκά μαζί τους (μερικές φορές).
Παρά το γεγονός ότι μερικές φορές με τρελαίνουν, στην πραγματικότητα ΛΑΤΡΕΥΩ να περνάω χρόνο μαζί τους. Απλά δεν ξέρω πώς να παίξω μαζί τους. Μια φορά έστησαν όλα τα παιχνίδια τους και έβαλαν στη σειρά και είχαν κάποιο είδος αναμέτρησης. Η φαντασία των παιδιών μου είναι εκπληκτική και δεν μπορώ να τα προφτάσω.
Κι εγώ νιώθω πραγματικά απαίσια γι’ αυτό. Βλέπω άλλους γονείς να παίζουν και τους ζηλεύω που μπορούν να φτάσουν στο επίπεδό τους και να παίξουν έτσι.
Τα παιδιά μου έχουν αγάπη, φροντίδα και έχουν πάντα την προσοχή μου όταν τη χρειάζονται. Θα τους ενθαρρύνω να παίξουν και, αν χρειαστεί, θα τους βοηθήσω να ξεκινήσουν ένα παιχνίδι ή μια δραστηριότητα. Το θέμα μου είναι απλά δεν θέλω να το κάνω μαζί τους.
“Ίσως είναι επειδή νιώθω πάντα απασχολημένη, αποσπασμένη από τις οικιακές ευθύνες ή κουρασμένη. Ίσως γιατί δεν είμαι ιδιαίτερα «σαχλός» ως άνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω το παιχνίδι. Όταν τα παιδιά μου θέλουν να παίξουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, συμμετέχω – αλλά βάλτε με σε ένα δωμάτιο γεμάτο Barbie και δεν μπορώ να το διαχειριστώ”, γράφει η Scary Mommy που συνοψίζει τέλεια το πώς νιώθω. Ανησυχώ ότι αυτό το γεγονός με κάνει να μοιάζω με κακή μαμά. Ότι με κάνει να φαίνομαι τεμπέλα και ότι δεν αγαπώ τα παιδιά μου. Αλλά δεν είναι έτσι”.
