Κάποια στιγμή πριν λίγες μέρες -όταν το παιδί μου ξύπνησε κλαίγοντας για χιλιοστή φορά – σταμάτησα να αναρωτιέμαι πότε θα πάψω να είμαι τόσο κουρασμένη. Για τους γονείς μικρών παιδιών, η «κούραση» δεν είναι μια κατάσταση που μπορεί να τελειώσει με μερικές καλές νύχτες. Κουράζονται, όμως, το ίδιο οι μαμάδες και οι μπαμπάδες ή κάποιος έχει πάντα περισσότερες ευθύνες στην πλάτη του;
Μια νέα έρευνα του Pew Research Center σε 3.757 γονείς παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποκαλύπτει ποιοι είναι οι γονείς που κουράζονται περισσότερο, ρωτώντας για τις ανησυχίες και τα όνειρα για τα παιδιά τους, πώς τα φροντίζουν και — ναι — πόσο κουρασμένοι είναι πραγματικά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας το άγχος και η ανησυχία της ανατροφής των παιδιών επηρεάζουν δυσανάλογα τις μητέρες.
Οι μπαμπάδες ανέλαβαν περισσότερες ευθύνες κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, αλλά η έρευνα του Pew δείχνει ότι στα περισσότερα νοικοκυριά, το συναισθηματικό βάρος της ανατροφής των παιδιών εξακολουθεί να πέφτει στις μητέρες. Σύμφωνα με την έρευνα, οι μητέρες είναι πιο πιθανό από τους μπαμπάδες να δηλώνουν ότι το να είσαι γονιός είναι κουραστικό (47% έναντι 34%) ή αγχωτικό (33% έναντι 24%) όλες ή τις περισσότερες φορές. Οι μητέρες ανησυχούν επίσης περισσότερο από τους μπαμπάδες για το εάν τα παιδιά τους θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες, όπως εκφοβισμό ή άγχος και κατάθλιψη, και είναι πιο πιθανό να τους ασκήσουν κριτική για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Τα στοιχεία από τη Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ υποστηρίζουν επίσης την ιδέα ότι οι γυναίκες αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη φροντίδα του παιδιού. Οι μητέρες παιδιών κάτω των 18 ετών αναφέρουν ότι αφιερώνουν 1,76 ώρες την ημέρα για τη φροντίδα των παιδιών ως κύρια δραστηριότητα, ενώ οι άνδρες ξοδεύουν μόνο 1,02 ώρες. Οι γυναίκες ανέφεραν ότι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο από τους άνδρες στη φροντίδα των παιδιών και σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την εκπαίδευσή τους – αλλά άνδρες και γυναίκες περνούσαν περίπου τον ίδιο χρόνο παίζοντας με τα παιδιά τους.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι γονείς που δηλώνουν περισσότερο ανήσυχοι με το μεγάλωμα των παιδιών, βρίσκουν και περισσότερη χαρά στην καθημερινή τους ενασχόληση με τα παιδιά, ίσως γιατί οι χαρές της ανατροφής των παιδιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις απογοητεύσεις και τις αγωνίες της — και όσο περισσότερα έχεις από το ένα, τόσο περισσότερα έχεις από ένα άλλο.
