Σε μια συντροφική σχέση τα μέλη χρειάζεται να στοχεύουν στο αμοιβαίο κέρδος και όχι στις αμοιβαίες υποχωρήσεις, χωρίς αυτό να είναι εγωιστικό. Είναι γεγονός ότι πλέον τα ζευγάρια χτυπούν ολοένα και πιο συχνά την πόρτα του ψυχοθεραπευτή. Μόδα ή συνειδητοποιημένη απόφαση με στόχο την αναζήτηση μιας πιο λειτουργικής σχέσης; Τι ζητούν και τι προσδοκούν από αυτή τη συνάντηση; Πώς συνεργάζεται ο ψυχοθεραπευτής ώστε να είναι βοηθητικός; Ενώ στο πρόσφατο παρελθόν η ψυχοθεραπεία θεωρείτο ταμπού, σήμερα ολοένα και περισσότεροι αναζητούν τη συνδρομή των ειδικών ψυχικής υγείας.
Από την Ειρήνη Γιαννόπαπα, Ψυχολόγο, Msc, Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια.
Στο σημείο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος η ψυχοθεραπεία να μετατραπεί σε ένα ανώφελο trend, ενώ, αντίθετα, αν γίνει με σωστούς όρους, μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενδοσκόπηση των δύο συντρόφων και την ανάδειξη της σχέσης.
Τι οδηγεί ένα ζευγάρι στη θεραπεία;
Το παιδί:
Είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους που οδηγεί το ζευγάρι στον ειδικό.
Ένα σοβαρό σύμπτωμα, όπως:
- οι φοβίες,
- η σχολική άρνηση,
- η παραβατική συμπεριφορά,
- ο εθισμός στο Διαδίκτυο,
διαταράσσει την «κανονικότητα» ολόκληρης της οικογένειας και ωθεί τους γονείς στο να ψάξουν και να επεξεργαστούν την αιτία του. Τα ζευγάρια ζητούν βοήθεια για το παιδί, αλλά μέσω της θεραπευτικής διαδικασίας η αφορμή του παιδιού φέρνει στην επιφάνεια τις δυσλειτουργίες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
• Πώς βοηθά ο ψυχοθεραπευτής:
Το παιδί, ουσιαστικά, φέρνει την οικογένεια για θεραπεία θέλοντας να αποσυμπιέσει όλα τα μέλη της. Ο ψυχοθεραπευτής αποφορτίζει το παιδί από το ρόλο του «ασθενούς» και καλεί το ζευγάρι να αναλάβει τους ρόλους του και να ορίσει μια νέα, πιο ελκυστική πραγματικότητα για το ίδιο και τα παιδιά του.
Ένα διαζύγιο που διαφαίνεται:
Η «απειλή διαζυγίου» είναι ακόμα μία αφορμή για να καθίσουν οι σύντροφοι στις πολυθρόνες του ψυχοθεραπευτή. Συχνά το δίλημμα «χωρίζουμε ή δεχόμαστε βοήθεια από ειδικό» τίθεται από τον έναν από τους δύο συντρόφους.