“Ντροπιάζοντας τα παιδιά, δεν μπορούμε να τα μάθουμε να φέρονται ευγενικά και με καλοσύνη, ακριβώς όπως δεν θα μπορούσαμε να τα μάθουμε να είναι πιο «κακά» αγαπώντας τα.
Όταν ένα από τα παιδιά μου είναι αγενές μαζί μου, μιλάει με αγενές ύφος ή λέει κάτι που με πληγώνει, δεν βλέπω αυτή τη συμπεριφορά ως το «σύνθημά μου» για να διδάξω πιο δυναμικά μαθήματα σωστής συμπεριφοράς. Δεν το βλέπω ως σημάδι ότι πρέπει εκείνη τη στιγμή να καταλάβουν πώς έχει επηρεάσει η συμπεριφορά τους εμένα.
Αντί για αυτά, σκέφτομαι 2 πράγματα:
👉 Κάτι συμβαίνει… Αναρωτιέμαι αν μπορώ να το καταλάβω αν σκεφτώ και παρατηρήσω για ένα λεπτό.
👉 Χρειάζεται να συμπεριφερθώ στο παιδί μου με περισσότερη καλοσύνη. Αφού μου φέρεται με αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι κάποι@ μπορεί να του φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο, ίσως ακόμη και εγώ, και άρα χρειάζεται να γίνω εγώ το παράδειγμα της καλοσύνης και της ευγένειας, με τις οποίες θέλω να φέρεται.
Ποιες σκέψεις και συναισθήματα έχετε εσείς, όταν το παιδί σας είναι αγενές ή κακόβουλο μαζί σας;
Πώς αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα επηρεάζουν τον τρόπο που ανταποκρίνεστε;
Πιστεύετε ότι η απόκρισή σας στη συμπεριφορά του, του δείχνει πώς να φέρεται με καλοσύνη;
Πώς μάθατε εσείς να μιλάτε ευγενικά στους άλλους;
Όταν σκέφτεστε κάποι@ που σχεδόν πάντα μιλάει με καλοσύνη, πώς είναι αυτός ο άνθρωπος; Πώς μιλάει; Τι σας κάνει να νιώθετε ότι είναι ένα ευγενικό άτομο στο οποίο μπορείτε να μιλήσετε;
Κάντε στον εαυτό σας αυτές τις ερωτήσεις αναστοχασμού, ώστε να μπορέσετε να κατανοήσετε τη δική σας αντίληψη, σε βαθύτερο επίπεδο.
Όταν πορευόμαστε με αγάπη και αποδοχή άνευ όρων, τα παιδιά μας νιώθουν πιο ασφαλή να επεξεργαστούν τα συναισθήματα τύψεων που προκύπτουν φυσικά και να επικοινωνήσουν ό,τι μπορεί να συμβαίνει «κάτω» από τη συμπεριφορά τους.
Δεν μπορούμε να ντροπιάσουμε τα παιδιά ώστε να φέρονται ευγενικά και με καλοσύνη, ακριβώς όπως δεν μπορούμε να τα αγαπήσουμε ώστε να γίνουν πιο «κακά».”
Πηγή: Responsive Parenting Inspirations
Μετάφραση: Parentness – Δανάη Τριανταφύλλη MSc, Συμβουλευτική Γονέων & Ψυχοθεραπεία