Επειδή το μωρό ούτως ή άλλως φροντίζεται -ταΐζεται, αγκαλιάζεται και του δίδεται όλη η αγάπη του κόσμου, όχι μόνο από τη μητέρα του ΚΑΙ από τον σύντροφο της, αλλά ΚΑΙ το κοντινό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.
Πάρτε αγκαλιά τη μητέρα
Γιατί η μητέρα,
μπορεί να έχει κενά στο μυαλό της από την έλλειψη ύπνου,
μπορεί να είναι μηχανική και μουδιασμένη στις κινήσεις της καθώς αναρρώνει,
μπορεί να αισθάνεται από την κούραση, την αϋπνία, τη γέννα, περισσότερο ράκος παρά μητέρα,
μπορεί να κάθεται στο κρεβάτι να κλαίει και να αισθάνεται συναισθηματικά φορτισμένη με το σώμα και τη ζωή της,
μπορεί να είναι γεμάτη με ενοχές γιατί στο μυαλό της «δεν είναι αρκετά καλή» ή «δεν τα καταφέρνει αρκετά καλά»
μπορεί να αιμορραγεί, να τσαντίζεται από τον πόνο, να είναι πρησμένη και συναισθηματικά ευάλωτη.
Πάρτε αγκαλιά τη μητέρα❣️
Γιατί η μητέρα είναι όλος ο κόσμος αυτού του μωρού και πρέπει κάποιος να τη δει και να τη φροντίσει, ώστε να μην εξαφανιστεί στην “ομίχλη” που μπορεί να βιώνει μετά τον τοκετό.
Πάρτε λοιπόν αγκαλιά τη μητέρα❣️
Ακόμα κι αν η μητέρα υποστηρίζει ότι το μωρό της έχει μεγαλύτερη σημασία.
Γιατί ξεχνά ότι ΕΚΕΙΝΗ είναι το άτομο πίσω από το μωρό, που κάνει τα πάντα να συμβαίνουν:
Tαΐζει το μωρό της όλες τις ώρες.
Έχει αγκαλιά το μωρό της, συνεχώς κοντά της για να το παρηγορεί, να του προσφέρει ασφάλεια και το μωρό να ηρεμεί.
Είναι τα πάντα για αυτό το μωρό 24 ώρες το 24ωρο.
Έτσι, αντί για το «Έρχομαι να δω το μωρό»,
προσπαθήστε να πείτε, “Έρχομαι να σε δω και να γνωρίσω και το μωρό.”
Γιατί η μητέρα μας χρειάζεται.
Το διαβάσαμε στην σελίδα ΧΩΡΑφΙ – Κέντρο Προαγωγής Ψυχικής Υγείας & Παραστατικών Τεχνών, Ευχαριστούμε θερμά!
