Η συχνοουρία μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους, μερικοί από τους οποίους είναι περισσότερο γνωστοί και άλλοι σχεδόν καθόλου.
Ας δούμε μερικές από τις αιτίες που μπορούν να κάνουν κάποιον να επισκέπτεται πολύ συχνά την τουαλέτα:
Μεγάλη κατανάλωση υγρών
Δεν είναι μόνο το απλό πόσιμο νερό, αλλά και το 20-30% του νερού που λαμβάνει κανείς από τις τροφές και άλλα ποτά. Μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά το πολύ νερό θα τον κάνει να ουρεί περισσότερο. Αυτό μπορεί να μειώσει το αλάτι στο αίμα του σε ανθυγιεινά επίπεδα. Καλό είναι καθένας να ακολουθεί τον κανόνα του Goldilocks: Να πίνει αρκετά υγρά ώστε τα ούρα του να είναι διαυγή ή ανοιχτοκίτρινα, αλλά όχι τόσα πολλά ώστε να περνά όλη την ημέρα στην τουαλέτα.
Μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ ή καφεΐνης
Μπορούν να δράσουν ως διουρητικά και να αποβάλλουν περισσότερο νερό. Περιορίζουν επίσης την παραγωγή της αγγειοπιεστίνης από το σώμα, μιας ορμόνης που κανονικά δίνει σήμα στα νεφρά να απελευθερώσουν περισσότερο νερό στο σώμα αντί να το στείλουν κατευθείαν στην ουροδόχο κύστη. Είναι καλή ιδέα να πίνει κανείς νερό μαζί με το κοκτέιλ, την μπύρα ή το κρασί του. Ενώ οι επιπτώσεις της καφεΐνης μπορεί να είναι σοβαρές, χρειάζεται πολύ περισσότερος καφές για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το αλκοόλ.
Εγκυμοσύνη
Καθώς το μωρό μεγαλώνει στην κοιλιά της εγκύου, καταλαμβάνει περισσότερο χώρο και πιέζει την ουροδόχο κύστη της, γεγονός που την κάνει να θέλει να πηγαίνει συχνότερα στην τουαλέτα. Αλλά ακόμη και πριν από αυτό, όταν το μωρό ήταν έμβρυο που εμφυτεύτηκε στη μήτρα, ενεργοποίησε το σώμα ώστε να παράγει μια ορμόνη εγκυμοσύνης που ονομάζεται ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη και αυξάνει τη διούρηση.
Εμμηνόπαυση
Αυτό συμβαίνει όταν μια γυναίκα σταματά να έχει περίοδο, γύρω στην ηλικία των 50 ετών. Το σώμα της παράγει λιγότερο από την ορμόνη οιστρογόνα και αυτό μπορεί να την κάνει να θέλει να ουρεί περισσότερο. Ο γιατρός της ίσως να προτείνει θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, αλλαγές στη διατροφή και άλλες θεραπείες.
Λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος
Είναι η πιο κοινή αιτία της συχνής ούρησης. Τα βακτήρια μολύνουν τα νεφρά, την ουροδόχο κύστη ή τους σωλήνες που τα συνδέουν μεταξύ τους και με τον έξω κόσμο. Η ουροδόχος κύστη διογκώνεται και δεν μπορεί να συγκρατήσει τόσα ούρα, τα οποία μπορεί να είναι θολά, αιματηρά ή να μυρίζουν περίεργα. Μπορεί επίσης να προκληθεί πυρετός, ρίγη, ναυτία και πόνος στα πλευρά ή στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Ο γιατρός πιθανότατα θα συνταγογραφήσει στον ασθενή αντιβιοτικά για να απαλλαγεί από τη λοίμωξη.
Σακχαρώδης διαβήτης
Τόσο ο τύπος 1 όσο και ο τύπος 2 αυξάνουν το σάκχαρο στο αίμα. Τα νεφρά προσπαθούν να το φιλτράρουν, αλλά δεν μπορούν πάντα να το πετύχουν. Έτσι, το σάκχαρο καταλήγει στα ούρα. Αυτό αντλεί περισσότερο νερό από το σώμα και οδηγεί σε συχνότερη ούρηση. Η συχνή ανάγκη για ούρηση είναι ένα από τα πρώτα και πιο συνηθισμένα σημάδια του διαβήτη.
Άποιος Διαβήτης (Insipidus)
Πρόκειται για μια διαφορετική κατάσταση από τον διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2. Εδώ, το σώμα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ή δεν παράγει αρκετή αγγειοπιεστίνη, μια ορμόνη που κανονικά ωθεί τα νεφρά να απελευθερώσουν νερό στο αίμα όταν το χρειάζεται. Μπορεί να προκληθεί κούραση, ναυτία, σύγχυση και πολύ, πολύ μεγάλη δίψα. Μπορεί επίσης να ο ασθενής να ουρήσει έως και 15 λίτρα την ημέρα, δηλαδή πέντε φορές περισσότερο από το κανονικό. Ο γιατρός μπορεί να τον βοηθήσει να το διαχειριστεί με φαρμακευτική αγωγή.
Διουρητικά
Αυτά τα φάρμακα αντιμετωπίζουν την υψηλή αρτηριακή πίεση και τα προβλήματα του ήπατος και των νεφρών. Κάνουν τα νεφρά να απελευθερώνουν περισσότερο αλάτι (νάτριο) στα ούρα, γεγονός που αυξάνει τη διούρηση και ενδέχεται να οδηγήσει σε μεγάλη απώλεια νατρίου και καλίου, κάτι που θα μπορούσε να είναι κακό για την υγεία.
Σύνδρομο επώδυνης ουροδόχου κύστης
Ο ασθενής εδώ μπορεί να αισθάνεται ότι πρέπει να πηγαίνει τουαλέτα συνέχεια, αλλά δεν ουρεί τελικά πολύ. Μπορεί επίσης να έχει πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς που χειροτερεύει όταν ουρεί ή κάνει σεξ. Φαίνεται να συμβαίνει όταν ο ιστός της ουροδόχου κύστης διογκώνεται και γίνεται πολύ ευαίσθητος. Δεν είναι πάντα σαφές τί το προκαλεί αυτό. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με δίαιτα και άσκηση, φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση και φυσικοθεραπεία.
Πέτρες στα νεφρά
Τα μέταλλα και τα άλατα μπορούν να σχηματίσουν μικροσκοπικές πέτρες στα νεφρά. Συνήθως ο ασθενής αισθάνεται ότι πρέπει να πηγαίνει τουαλέτα συχνά, αλλά δεν ουρεί πολύ. Μπορεί επίσης να έχει ναυτία, πυρετό, ρίγη και σοβαρό πόνο στα πλευρά και την πλάτη που φτάνει μέχρι τη βουβωνική χώρα. Το επιπλέον βάρος, η αφυδάτωση, η δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και το οικογενειακό ιστορικό τις καθιστούν πιο πιθανές. Οι πέτρες μπορεί να βγουν από μόνες τους ή αλλιώς να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Κολπίτιδα
Είναι όταν ο κόλπος μολύνεται και φλεγμαίνει από ζυμομύκητες, βακτήρια, ιούς, φάρμακα ή ορμονικές αλλαγές. Μπορεί επίσης να συμβεί από χημικές ουσίες σε κρέμες, σπρέι ή ρούχα. Προκαλείται φαγούρα ή κάψιμο κατά την ούρηση και πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά και κολπικές εκκρίσεις με μυρωδιά και συχνότερη ανάγκη για ούρηση.
Αδύναμη πύελος
Αυτή είναι η περιοχή της κάτω πλευράς της κοιλιάς. Όταν οι μύες τεντώνονται και εξασθενούν, κάτι που μπορεί να συμβεί κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, η ουροδόχος κύστη μπορεί να μετακινηθεί από τη θέση της ή η ουρήθρα να τεντωθεί. Και τα δύο θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαρροή ούρων.
Δυσκοιλιότητα
Η δυσκοιλιότητα μπορεί να κάνει το έντερο να γεμίζει τόσο πολύ που να πιέζει την ουροδόχο κύστη και να κάνει την αίσθηση της ούρησης πιο συχνή ή πολύ έντονη. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να εντείνει το πρόβλημα αποδυναμώνοντας τους μύες του πυελικού εδάφους, οι οποίοι βοηθούν στον έλεγχο του εντέρου και της ουροδόχου κύστης.
Άπνοια ύπνου
Ο βαθύς ύπνος κάνει στο σώμα να παράγει μια ορμόνη (ADH) που λέει στο σώμα να κρατήσει το νερό μέχρι να ξυπνήσει. Η άπνοια ύπνου διακόπτει την αναπνοή για σύντομες περιόδους, κάτι που εμποδίζει το σώμα να φτάσει στο στάδιο όπου παράγει την ADH. Επιπλέον, το αίμα δεν παίρνει τόσο πολύ οξυγόνο, γεγονός που ενεργοποιεί τα νεφρά ώστε να “απαλλαγούν” από το νερό.
