Την πρακτική άσκηση για περίπου 400.000 φοιτητές των ελληνικών ΑΕΙ καθιερώνει με το νέο νομοσχέδιο Κεραμέως το υπουργείο Παιδείας, με στόχο οι φοιτητές να συνδέσουν τη θεωρητική γνώση με την πρακτική εφαρμογή της και να αποκτήσουν έτσι πολύτιμη εργασιακή εμπειρία. Και μάλιστα με αποδοχές, στο 80% του κατώτατου μισθού.
Το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που προωθεί η Νίκη Κεραμέως προβλέπει διαδικασίες ώστε τα ελληνικά πανεπιστήμια να μπορούν να κάνουν συνεργασίες με επιχειρήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και οι φοιτητές θα μπορούν να κάνουν σε αυτές την πρακτική τους εξάσκηση και να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία. Οπως δηλώνει μάλιστα στην Καθημερινή και στον Απόστολο Λακασά η ίδια η υπουργός Παιδείας, η δυνατότητα πρακτικής άσκησης των φοιτητών- όπως υπάρχει σε πολλά πανεπιστήμια στο εξωτερικό- ήταν πάγιο αίτημα των πανεπιστημίων, που τώρα υλοποιείται.
Πώς θα λειτουργεί η πρακτική άσκηση
Οπως λέει η ίδια η Νίκη Κεραμέως, η πρακτική άσκηση θα αφορά και τους προπτυχιακούς και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές και θα είναι μια διακριτή εκπαιδευτική δραστηριότητα. Η πρακτική άσκηση θα μπορεί να γίνεται σε νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, σε δημόσιες υπηρεσίες, σε ΟΤΑ, σε επιχειρήσεις, αλλά και σε αντίστοιχους φορείς στο εξωτερικό, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Η πρακτική άσκηση θα είναι ενταγμένη στον χρόνο διάρκειας των σπουδών του φοιτητή και η χρονική διάρκεια θα είναι ανάλογη με το αντικείμενο. Συνήθως θα είναι από 3 έως 6 μήνες.
Οι φοιτητές θα μπορούν να κάνουν πρακτική άσκηση ακόμα και σε εταιρεία στο εξωτερικό, υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορεί να γίνει έλεγχος της υλοποίησης της πρακτικής άσκησης του φοιτητή, από τον επόπτη πρακτικής άσκησης.
Πώς θα αμείβονται οι φοιτητές
Το ύψος της μηνιαίας αποζημίωσης για τη διεξαγωγή πρακτικής άσκησης προβλέπεται να είναι τουλάχιστον το 80% του νομοθετημένου κατώτατου βασικού μισθού και σε όλη τη διάρκεια διεξαγωγής της πρακτικής άσκησης, οι φοιτητές θα ασφαλίζονται από τους φορείς υποδοχής για τον κλάδο του ατυχήματος, μέσω του e-ΕΦΚΑ.
Η αποζημίωση βαρύνει κυρίως τους φορείς υποδοχής, αλλά προβλέπονται πρόσθετες δυνατότητες, έτσι ώστε το κόστος αυτής να μπορεί να βαρύνει και συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα και προγράμματα χρηματοδοτούμενα από τα πανεπιστήμια.
