Την ώρα του ύπνου…
“Χρειάζομαι άλλο ένα ποτήρι νερό, τώρα πρέπει να πάω τουαλέτα, τώρα θέλω να έρθει ο μπαμπάς, απλά θα βάλω το αρκουδάκι μου εδώ, πρέπει να βάλω τις κουβέρτες έτσι, χρειάζομαι άλλο ένα τραγούδι για να κοιμηθώ, πρέπει να πάω τουαλέτα ξανά… ”
Το έχει κάνει ποτέ αυτό το παιδί σας την ώρα του ύπνου;
Οι περισσότεροι γονείς έχουν να διηγηθούν ένα τέτοιο νυχτερινό περιστατικό. Και ναι, είναι πολύ ενοχλητικό γιατί μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα το παιδί μας δεν θέλει νερό, ούτε έχει ανάγκη να πάει τουαλέτα. Συνήθως δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το πού βρίσκεται ο Teddy το αρκουδάκι, ούτε για το αν οι κουβέρτες είναι στρωμένες με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Στην πραγματικότητα τίποτα από τα παραπάνω δεν ενδιαφέρει τα παιδιά.
Τι φταίει τότε; Γιατί ρωτάνε τόσα πολλά πράγματα πριν κοιμηθούν;
Μπορεί να συμβαίνουν πολλά ταυτόχρονα μέσα στο μυαλό τους: μπορεί να ανησυχούν για κάτι, μπορεί να δυσκολεύονται να χαλαρώσουν αρκετά ώστε να κοιμηθούν, ή να νιώθουν λίγο φοβισμένα.
Αλλά τις περισσότερες φορές, φέρονται έτσι όταν χρειάζονται περισσότερο χρόνο σύνδεσης μαζί μας.
Ζητώντας το ένα πράγμα μετά το άλλο, το παιδί μας μας κρατάει κοντά του για περισσότερο καιρό.
Είναι το πιο δυνατό τους όπλο όταν χρειάζονται περισσότερη προσοχή από τη μαμά ή τον μπαμπά.
Συνήθως τα μεγαλύτερα αδέρφια το κάνουν αυτό.
Συχνά αισθάνονται ότι ο χρόνος της μαμάς και του μπαμπά αφιερώνεται περισσότερο στο Μωρό όλη μέρα, οπότε μόλις κοιμηθεί το μωρό, θα προσπαθήσουν να κάνουν τα πάντα για να έχουν περισσότερο από το χρόνο των γονιών τους.
– Δεν είναι χειρισμός.
– Το να έχεις αρκετό χρόνο της μαμάς και του μπαμπά είναι θεμιτή ανάγκη για όλα τα παιδιά.
– Πάντα θα προσπαθούν να καλύψουν αυτή την βασική ανάγκη ώστε να αισθάνονται ισορροπημένα και “γεμάτα”
Ξέρω πως δεν είναι εύκολο για έναν γονιό να κατανοήσει αυτή την (ενοχλητική) συμπεριφορά όταν είναι εξαντλημένος και χρειάζεται λίγο χρόνο για τον εαυτό του.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όταν το παιδί μας ζητάει το ένα και μετά το άλλο για να περάσει περισσότερο χρόνο μαζί μας, είναι να του προσφέρουμε μια μικρή στιγμή σύνδεσης/ποιότητας χρόνου.
Για παράδειγμα εγώ στην κόρη μου, λέω κάτι σαν:
“Χμμμ, έχω την αίσθηση ότι προσπαθείς να κερδίσεις περισσότερο χρόνο μαζί μου και το καταλαβαίνω γιατί δεν με έχεις δει πολύ μέσα στη μέρα. Αντί να πάμε 10 φορές κουζίνα και τουαλέτα, τι λες να κάτσουμε παρέα για λίγο μαζί; Τι θες να κάνουμε αγάπη μου; ”
Και αυτά τα λεπτά, προσπαθώ να της δώσω την πλήρη προσοχή μου, όντας ανόητη, χαζή, τρυφερή, χαδιάρα… για να καλύψει την ανάγκη της για προσοχή και αγάπη.
Και με τον καιρό έχω καταλάβει ότι παίρνει πολύ λιγότερο χρόνο το να παίξω αυτά τα 5-10 λεπτά με το παιδί μου , από το να πάω 3 φορές στην τουαλέτα και δύο φορές στην κουζίνα για να φέρω νερό, και να βάλω το αρκουδάκι στο κρεβάτι…
Εννοείται ότι μερικές φορές απλά δεν έχω όρεξη να παίξω, και θέλω απλά να κοιμηθεί και δεν νιώθω ενοχές γι’ αυτό.
MamaManon, trauma informed parenting support
