Πολλές φορές ακούω γονείς να παραπονιούνται ότι το παιδί τους δεν συνεργάζεται όταν του ζητούν κάτι με όμορφο τρόπο, και μετά “αναγκάζονται” να υψώσουν τον τόνο τους για να υπακούσει το παιδί.
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν ένα παιδί κάνει αυτό που του ζητάς από φόβο, αυτό δεν είναι συνεργασία. Το παιδί τρομάζει και κάνει αυτό που του ζήτησες με το ζόρι. Οπότε η πρώτη ερώτηση είναι η εξής: “Θέλω το παιδί μου να με φοβάται;”
Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση ότι ένα παιδί θα κάνει αυτό που θέλουμε επειδή του το ζητάμε με όμορφο, ευγενικό τρόπο. Μιλάμε σε ένα παιδί με καλοσύνη και αγάπη γιατί αυτό θέλουμε να του μεταφέρουμε την καλοσύνη και την ευγένεια σαν αξία ζωής, γιατί του αξίζει, και όχι γιατί περιμένουμε κάτι σαν αντάλλαγμα, ή για να το χειραγωγήσουμε.
Τι μπορείς να κάνεις;
Πρώτα αναρωτήσου αν αυτό που ζητάς από το παιδί είναι λογικό, ακολουθεί τη φυσιολογική του ανάπτυξη, και αν είναι κάτι για το οποίο αξίζει να μπεις σε παιχνίδι εξουσίας με το παιδί σου.
Αν πρόκειται για κάτι το οποίο δεν σηκώνει συζήτηση (θέματα ασφάλειας για παράδειγμα), μην κάνεις ερώτηση, και μην δώσεις επιλογές στο παιδί.
Παράδειγμα:
“Αγάπη μου, θέλεις να μου κρατήσεις λίγο το χέρι καθώς διασταυρώνουμε;”
“Θα διασταυρώσουμε τώρα, θέλω το χεράκι σου. Αν προτιμάς, μπορώ να σε πάρω αγκαλιά”.
Το διαβάσαμε στη σελίδα Wholesome Parenting – Θετική Διαπαιδαγώγηση. Ευχαριστούμε θερμά!
