Ουκρανία – Η 5χρονη Βαλέρια που χαμογελά γίνεται σύμβολο ελπίδας

Συγκλονίζει το πρωτοσέλιδο του TIME για τον πόλεμο στην Ουκρανία με το περιοδικό να αποκαλύπτει την ιστορία πίσω από τη συγκινητική φωτογραφία.

Από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας δεκάδες από τα 7,5 εκατομμύρια παιδιά της Ουκρανίας έχουν σκοτωθεί, και χιλιάδες άλλα έχουν φύγει αναζητώντας ασφάλεια. Ανάμεσα σε αυτές τις χιλιάδες είναι και η 5χρονη Βαλέρια από το Κρύβι Ριχ, την πατρίδα του Προέδρου Ζελένσκι στην κεντρική Ουκρανία. Η εικόνα της -ένα χαμογελαστό παιδί που κυριολεκτικά συγκίνησε τους Ουκρανούς- εμφανίζεται σε ένα από τα εξώφυλλα του νέου τεύχους.

Αν συναντήσατε τη Βαλέρια μπορεί να νομίζετε ότι είναι ντροπαλή, είπε η μητέρα της Ταϊσίγια στο TIME, αλλά μην ξεγελιέστε. Στο σπίτι, τραβάει την προσοχή. Λατρεύει τα ίδια πράγματα με πολλά κοριτσάκια, το λούτρινο κουνελάκι της. η κούκλα της Έλσα από το Frozen και το ροζ σακίδιο της το οποίο έπρεπε να αφήσει πίσω καθώς έφευγε από τη χώρα της. Η Βαλέρια έχει επίσης μεγάλα όνειρα: συγκεκριμένα να ξεκινήσει το πρώτο της έτος στο σχολείο την 1η Σεπτεμβρίου.

Τώρα, είναι δύσκολο να πούμε πότε και πού θα μπορέσει η Βαλέρια να το κάνει. Στις 9 Μαρτίου μητέρα και κόρη κατέφυγαν στην Πολωνία για ασφάλεια και ζήτησαν από το TIME να χρησιμοποιήσει μόνο τα μικρά τους ονόματα. Στη συνέντευξή της η Ταϊσίγια εξήγησε την απόφασή της να φύγει από το σπίτι και να κρατήσει το παιδί της ασφαλές. “Λατρεύω τα πάντα πάνω της”, είπε. “Είναι η λιακάδα μου, η χαρά μου”.

“Έπρεπε να σταθούμε όρθιοι για 18 ώρες στο τρένο για το Lviv”

Όπως αναφέρει η Ταϊσίγια : “Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου για να μάθουμε ότι ο στρατός κατοχής είχε αρχίσει να βομβαρδίζει τις στρατιωτικές μας βάσεις. Σκέφτηκα την ασφάλεια της κόρης μου και ήξερα ότι έπρεπε να φύγουμε. Φύγαμε από την Ουκρανία πριν μας βομβαρδίσουν, οπότε είχαμε μια ευκαιρία. Μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός μας ευλόγησε. Αλλά παρόλο που η Βαλέρια είναι μαζί μου τώρα, ο σύζυγός μου και ο γιος μου έμειναν στην Ουκρανία. μιλάμε κάθε μέρα.

Ήταν πολύ δύσκολο να φύγω από την Ουκρανία. Αλλά όλοι θέλουν να φροντίσουν τα παιδιά τους, έτσι πολλοί άνθρωποι προσπαθούσαν να βγουν έξω. Οι ουρές για λεωφορεία και τρένα εκτείνονταν στα 3 χιλιόμετρα. Οι άνθρωποι, οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά, ήταν ο ένας πάνω στον άλλον στα βαγόνια. Έπρεπε να σταθούμε όρθιοι για 18 ώρες στο τρένο για το Lviv.

Είναι τρομερό πράγμα να βλέπεις τον πόλεμο. Πριν, όταν ερχόσασταν στις πόλεις μας, όλα ήταν όμορφα, ήσυχα και ήρεμα. Και τώρα επικρατεί χάος, φόβος, κίνδυνος. Κάθε μητέρα φοβάται για το παιδί της.

Οι Ρώσοι δεν έχουν έρθει ακόμα στην πόλη μας. Οι άνθρωποι μας από το Kryvyi Rih τους έχουν πολεμήσει. Αλλά είναι όλο και πιο κοντά. Παρακολουθώ τις ειδήσεις και τις βλέπω να πλησιάζουν. Στα μέσα ενημέρωσης, η Ρωσία λέει ότι δεν βρίσκεται σε πόλεμο στην Ουκρανία. Αλλά ο πόλεμος είναι πραγματικός. Οι άνθρωποι πεθαίνουν πραγματικά. Έχω τόσους πολλούς φίλους στο Χάρκοβο που βρίσκονται στα καταφύγια. Δεν μπορούσαν καν να βγουν έξω με τα παιδιά τους.

Είμαι με την αδερφή μου, τον ανιψιό μου και τη μητέρα μου στην Πολωνία σε ένα ξενοδοχείο κοντά στη Βαρσοβία. Μας φροντίζουν, μας δίνουν φαγητό. έχουμε ένα μέρος για ύπνο. Όταν περάσαμε τα σύνορα, εθελοντές βοηθούσαν άτομα με μικρά παιδιά. Ήταν καλά οργανωμένο. Είχαν ζεστά φαγητά και ποτά και προσπάθησαν να εμψυχώσουν τα παιδιά με καραμέλες. Ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ήταν μια θερμή υποδοχή. Δεν μπορώ να βρω τις λέξεις για να εκφράσω πόσο ευγνώμων είμαι σε όλους όσους βοήθησαν.

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά είναι ασφαλή. Συναισθηματικά είμαστε λίγο καλύτερα τώρα. Κάποιο άγχος παραμένει επειδή αφήσαμε την οικογένειά μας. Η κόρη μου είναι πιο ήρεμη. πριν ήταν ανήσυχη, ένα φοβισμένο παιδί.

Πιστεύω ότι αυτή η φρίκη θα τελειώσει πολύ σύντομα. Όλοι οι Ουκρανοί -γυναίκες και παιδιά-θα επιστρέψουν στα σπίτια τους και όλα θα πάνε καλά.

Προς το παρόν, θα προσπαθήσουμε να είμαστε χρήσιμοι για την Πολωνία, για τον πολωνικό λαό. Δεν θέλουμε να κάνουμε κατάχρηση της φιλοξενίας τους. Και ίσως, όπως μας αυτοί μας βοήθησαν, εμείς να μπορέσουμε να βοηθήσουμε και άλλους Ουκρανούς”.