Αν ήσασταν μια γυναίκα μόνη που ταξιδεύει για το σπίτι τη νύχτα, θα νιώθατε πιο ασφαλής σε ένα βαγόνι τρένου μόνο για γυναίκες;
Αυτή είναι μια από τις ιδέες που προτείνουν ακτιβιστές για βελτίωση της ασφάλειας των γυναικών στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η συζήτηση περί ασφάλειας ξεκίνησε μετά από μια δήλωση της νέας υπουργού Μεταφορών της Σκωτίας Τζένι Γκίλρουθ για το μέλλον των σιδηροδρόμων της Σκωτίας μετά την εθνικοποίησή τους τον Απρίλιο. Συγκεκριμένα είπε ότι είχε προσωπική εμπειρία αισθήματος ανασφάλειας στα τρένα.
Η πρώην εκπαιδευτικός είπε ότι απέφευγε να μπει στο τελευταίο τρένο για να επιστρέψει στο Φάιφ «επειδή είναι γεμάτο μεθυσμένους άντρες» που «στριμώχνονταν δίπλα σου παρά το γεγονός ότι περιτριγυρίζεσαι από άδεια καθίσματα».
«Θέλω οι σιδηρόδρομοί μας να είναι ασφαλείς για τις γυναίκες. Πρέπει να δούμε ως κυβέρνηση γιατί νιώθουν ανασφαλείς οι γυναίκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στη συνέχεια πώς θα το διορθώσουμε»
Για να το καταφέρει σκοπεύει να συμβουλεύεται γυναίκες και γυναικείες οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Το αμφιλεγόμενο ζήτημα των βαγονιών μόνο για γυναίκες έχει αρχίσει ήδη να συζητιέται στα μέσα ενημέρωσης ως πιθανή λύση.
Χρειαζόμαστε χώρους μόνο για γυναίκες;
Η Youtuber Λούνα Μάρτιν θέλει να νιώθει πιο ασφαλής στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μιλώντας στο BBC Radio, είπε ότι τα βαγόνια για γυναίκες θα μπορούσαν να γίνουν μια επιλογή.
«Ζω σε μια επαρχιακή περιοχή και υπάρχουν μόνο λίγα τρένα για το μέρος που μένω. Κάποιες φορές έχουν μερικούς αρκετά θορυβώδεις ποδοσφαιρόφιλους που κάνουν πέσιμο στις γυναίκες. Έχω πάντα το τηλέφωνό μου στο χέρι έτοιμο να καλέσω κάποιον και τα κλειδιά στο άλλο χέρι- νομίζω ότι είναι κάτι που πολλές γυναίκες έχουν εκπαιδευτεί να κάνουν πλέον. Έχουμε μάθει να ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές από μικρές».
Τι πιστεύουν οι γυναίκες;
Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Κέλι Γκίβεν, από το Young Women’s Movement Scotland, είπε: «Ξέρω πολύ καλά την αίσθηση του να επιστρέφεις σπίτι με τρένο τη νύχτα, να σφίγγεις τα δόντια, να κάθεσαι στην τσίτα και να φοβάσαι εξαρχής να μπεις στο τρένο. Πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί».
Όπως τονίζει, έχει φτάσει στο σημείο όπου «σχεδόν περιμένει» να την παρενοχλήσουν σε ένα τρένο και δεν ταξιδεύει σιδηροδρομικώς τη νύχτα. «Συμφωνώ με τα βαγόνια μόνο για γυναίκες. Ακόμα κι αν βοηθά μόνο μια μικρή μερίδα, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο», πρόσθεσε.
Κάνει τα τρένα πιο ασφαλή;
Αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί. Τα βαγόνια μόνο για γυναίκες έχουν δοκιμαστεί σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού, της Ιαπωνίας και της Ινδίας και είναι δύσκολο να πει κανείς εάν κάνουν τη ζωή των γυναικών πιο ασφαλή.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters το 2014 σε 6.300 γυναίκες από όλο τον κόσμο, το 70% δήλωσε ότι σίγουρα θα ένιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια ταξιδεύοντας σε ξεχωριστό βαγόνι.
Ποιος αντιτίθεται
Μερικοί ακαδημαϊκοί πιστεύουν ότι η κίνηση θα συνιστούσε βήμα προς τα πίσω αντί να αντιμετωπίσει τις συμπεριφορές που προκαλούν προβλήματα στις γυναίκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ενώ θεωρούν ότι θα «κανονικοποιήσει» τις επιθέσεις σε γυναίκες.
Επιπλέον υποστηρίζουν ότι ο διαχωρισμός μεταθέτει την ευθύνη στις γυναίκες να αποφύγουν την παρενόχληση αντί να αναγκάζει τους δράστες να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους.
Έκθεση FIA Foundation, το 2016, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο διαχωρισμός με βάση το φύλο «δεν αντιμετωπίζει το υποκείμενο πρόβλημα ότι πρόκειται για απαράδεκτη συμπεριφορά» και «επιβεβαιώνει ότι οι γυναίκες δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται να ταξιδεύουν ελεύθερα και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή».
Πώς θα λειτουργούσε;
Όχι καλά, σύμφωνα με το συνδικάτο εργαζομένων σιδηροδρόμων RMT, που θεωρεί πως η ιδέα βαγονιών μόνο για γυναίκες θα μετατρεπόταν σε «διοικητικό εφιάλτη».
Σύμφωνα με το συνδικάτο, ο μόνος τρόπος που ίσως λειτουργούσε θα ήταν εάν υπήρχε περισσότερο προσωπικό και πιο έντονη παρουσία της Βρετανικής Αστυνομίας Μεταφορών (BTP) στα τρένα, ωστόσο σε κάθε περίπτωση συμφωνεί πως η αντικοινωνική συμπεριφορά στα τρένα είναι «εκτός ελέγχου».
