Οι Βέλγοι ταξιδιώτες θα συνοδεύονται πλέον από ήρωες όπως οι Lucky Luke, Blake και Mortimer και Bob and Bobette.
Πολλές εικόνες είναι από τις αρχικές ταινίες, όπως η ταινία με τις περιπέτειες του Τεντεν του 1954, Explorers on the Moon, όπου το ατρόμητο αγόρι ρεπόρτερ έκανε τα πρώτα του βήματα στη σεληνιακή επιφάνεια 15 χρόνια πριν από τον Νιλ Άρμστρονγκ.
«Επιλέξαμε ένα σχέδιο που αντιπροσωπεύει καλά τη χώρα μας, τις τέχνες και τον πολιτισμό της, με ένα άγγιγμα ταλέντου, τεχνογνωσίας, χιούμορ και ταπεινότητας», δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών του Βελγίου, Sophie Wilmès, στο γαλλόφωνο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο RTBF.
Τα κόμικς, ή τα bande dessinée, που γιορτάζονται στο Βέλγιο και τη Γαλλία ως «η ένατη τέχνη», παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλή, αν και δεν έχουν πλέον τον ίδιο χώρο στις καθημερινές εφημερίδες όπως κατά τη μεταπολεμική ακμή τους.
Ο Τεντεν, που δημιουργήθηκε από τον Georges Remi με το ψευδώνυμο Hergé το 1929, ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία.
Αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήρθαν ο Blake και ο Mortimer, ένας πράκτορας της MI5 και ένας πυρηνικός φυσικός, σε μία περιπέτεια απέναντι στον άτακτο συνταγματάρχη Olrik.
Το 1958 κυκλοφόρησε μια ομάδα μικρών γαλάζιων ανθρώπων που ζούσαν σε ένα χωριό με μανιτάρια, που ονειρεύτηκε ο καλλιτέχνης Pierre Culliford, ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Peyo.
Κατά τη διάρκεια ενός γεύματος με έναν συνάδελφό του σκιτσογράφο, δεν μπορούσε να θυμηθεί τη λέξη για το αλάτι και ζήτησε le schtroumpf, και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τα «Στρουμφ».
Ο Michel Kichka, ένας διάσημος Βελγο-Ισραηλινός σκιτσογράφος, είπε ότι ήταν μια υπέροχη ιδέα από τις αρχές να βάλουν χαρακτήρες κόμικ στο διαβατήριο.
«Αυτοί οι χαρακτήρες και το πνεύμα που αντιπροσωπεύουμε, είναι κοντά στην καρδιά των Βέλγων», είπε στον Observer. «Είναι μέρος του τρόπου που ζωγραφίζω σήμερα».
Τα κλασικά βελγικά κόμικς είχαν μια ιδιαίτερη εμφάνιση, ακόμη και σε σύγκριση με τα γαλλικά, είπε. «Στη χρυσή εποχή των βελγικών κόμικς στη δεκαετία του 1960, όλοι οι χαρακτήρες ήταν χαριτωμένοι και φιλικοί, είχαν χιούμορ και σχεδιάζονταν με απαλό στυλ, που είναι διαφορετικό από το σημερινό».
Ενώ ωστόσο με γυμνό μάτι θα φαίνεται μια σιλουέτα μιας σκηνής στα βελγικά διαβατήρια, οι αρχές θα μπορούν να βλέπουν και άλλες λεπτομέρειες, όπως εκφράσεις προσώπου και υφές, που αποκαλύπτονται μόνο κάτω από το υπεριώδες φως.
«Υπάρχει λίγο βελγικό χιούμορ εδώ», είπε ο Wouter Poels, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. «Είναι πάντα ωραίο αν μπορείς να συνδέσεις το πρακτικό με κάτι ευχάριστο. Όμως το διαβατήριο είναι και παραμένει διοικητικό έγγραφο», είπε αναφερόμενος σε 48 νέα χαρακτηριστικά ασφαλείας, μεταξύ των οποίων barcodes, εικόνες χαραγμένες με λέιζερ κλπ.
Οι σκηνές στα διαβατήρια είναι εμπνευσμένες από ταξίδια και αποφεύγουν πολιτικές ή άλλες αναφορές, όπως οι περιπέτειες του Τεντεν στο Κονγκό, το οποίο δεν πωλείται πλέον σε παιδικά τμήματα βιβλιοπωλείων στη Βρετανία λόγω των ρατσιστικών στερεοτύπων του.
Ο ειδικός στα διαβατήρια Tom Topol είπε ότι «Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα τα διαβατήρια ήταν βαρετά αλλά τα τελευταία 20 χρόνια ο σχεδιασμός των διαβατηρίων γίνεται πιο εντυπωσιακός».
Το διαβατήριο της Εσθονίας διαθέτει έναν νυχτερινό ουρανό που λάμπει κάτω από μια ακτίνα UV. Η Φινλανδία έχει μια άλκη που τρέχει καθώς κινούνται οι σελίδες. Στην Ιαπωνία πάλι, υπάρχει η σειρά Thirty-six Views of Mount Fuji του διάσημου καλλιτέχνη, Κατσουτσίκα Χοκουσάι.
«Ναι, φαίνονται πιο όμορφα, αλλά ο κρίσιμος παράγοντας παραμένει η ασφάλεια», είπε ο Topol, προσθέτοντας ότι είναι πιο δύσκολο να πλαστογραφηθούν. «Σήμερα, ένα σχέδιο διαβατηρίου με μονότονα γραφικά στοιχεία είναι πολύ απλό».
«Ένας λόγος για να γίνεις Βέλγος», έγραψε στο Twitter ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
