Χρόνια χρήστης ουσιών, ο πρώην σύζυγος εξαφανιζόταν για μεγάλα διαστήματα, αδιαφορούσε για το παιδί, ξεχνώντας όχι μόνο να τηλεφωνήσει αλλά και να το παραλάβει τις προκαθορισμένες ώρες – Του αφαιρέθηκε πλήρως η άσκηση γονικής μέριμνας
Σημαντική δικαστική απόφαση έρχεται ως δικαίωση και ταυτόχρονα λύτρωση, «κουβαλώντας» τη δική της σημειολογία, σε μια περίοδο που παρατηρείται έκρηξη καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία. Νίκη απέναντι στην κακοποιητική συμπεριφορά αποτελεί η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την οποία μητέρα που είχε πέσει θύμα βίας, μπροστά στο τριών ετών παιδί της, αναλαμβάνει πλήρως την επιμέλειά του.
Ειδικότερα, σύμφωνα με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, αφαιρείται πλήρως η άσκηση γονικής μέριμνας από τον πατέρα, γεγονός που χαρίζει ανακούφιση στη μητέρα η οποία επί σειρά ετών ανέβαινε τον δικό της Γολγοθά.
Όπως διαπιστώνεται μέσα από το δικογραφία, που φέρνει στο φως το protothema.gr, η γυναίκα αναγκάστηκε να υποβάλλει αίτηση για την απόκτηση της συνολικής επιμέλειας του παιδιού ενώ ήταν χωρισμένη με τον άντρα της και διέκρινε τα ανησυχητικά σημάδια από μέρους του.
Προλαμβάνοντας την εκδήλωση ακραία νοσηρών ενεργειών σε βάρος του ανήλικου παιδιού της, κέρδισε τον επί σχεδόν μια δεκαετία αγώνα της. Ο λόγος για τον οποίο η γυναίκα ακολούθησε τη δικαστική οδό ήταν η προβληματική και συνάμα αδιάφορη, προς το καλό του παιδιού, στάση του πατέρα.
Χρόνια χρήστης ουσιών, ο πρώην σύζυγος εξαφανιζόταν για μεγάλα διαστήματα, αδιαφορούσε για το παιδί, ξεχνώντας όχι μόνο να τηλεφωνήσει αλλά και να το παραλάβει τις προκαθορισμένες ώρες.
Σαν να μην έφταναν αυτά, ενώ ήταν χωρισμένος με την πρώην του, σε μια στιγμή διαφωνίας μαζί της προκάλεσε επεισόδιο, απειλώντας και χτυπώντας την, μάλιστα μπροστά στα μάτια του παιδιού τους.
Η αρχή της σχέσης, το διαζύγιο και οι απειλές
Το καμπανάκι της ανησυχίας άρχισε να χτυπά πιο δυνατά όσο περνούσαν τα χρόνια, με τη μητέρα του παιδιού να παίρνει, την περασμένη χρονιά, την απόφαση να υποβάλλει αίτηση στη δικαιοσύνη ώστε να αποκτήσει την πλήρη επιμέλεια του παιδιού της. Στην αίτησή της επισημαίνεται, συγκεκριμένα, ότι ο πρώην σύζυγός της είχε εμφανίσει «κακή άσκηση λειτουργήματος».
Ο άντρας, από τη μεριά του, επιχειρούσε να ανατρέψει την επιδίωξη της μητέρας του παιδιού του, έχοντας όμως εξαφανιστεί, σύμφωνα με τη δικογραφία, τα προηγούμενα χρόνια στη Γερμανία.
Στο μεταξύ, απορρίφθηκε – πριν από λίγο διάστημα- η έφεση του πατέρα μετά την καταδικαστική απόφαση σε βάρος του για το αδίκημα της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης μπροστά στο παιδί.
Η ζωή του πρώην ζευγαριού μαρτυρούσε από την αρχή την ταραχώδη φύση της. Οι δύο παντρεύτηκαν το 2011 με πολιτικό γάμο, όμως λίγο αργότερα και λόγω έντονων προστριβών, προχώρησαν σε συναινετικό διαζύγιο.
Το 2013 δόθηκε η επιμέλεια του παιδιού στη μητέρα, ενώ στον πρώην σύζυγό της παραχωρήθηκε το δικαίωμα της επικοινωνίας. Ο άνδρας κατέβαλε, ακόμη, το μηνιαίο ποσό των 150 ευρώ για διατροφή.
Θα μπορούσε να πει κανείς, με μια πρώτη ανάγνωση, ότι όλα θα κυλούσαν ομαλά, η εξέλιξη της ιστορίας όμως διέψευσε τις προσδοκίες περί ομαλότητας στην επικοινωνία του πρώην ζευγαριού.
Παρά το συναινετικό διαζύγιο, οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς του αγοριού εξελίχθηκαν ιδιαίτερα προβληματικές.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, ο πατέρας είχε υποβάλλει μηνύσεις σε βάρος της πρώην συζύγου του ισχυριζόμενος ότι εκείνη καταπατά τα συμφωνηθέντα σχετικά με την επαφή με τον γιο του.
Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, το 2015, ο άντρας εμφάνιζε ασυνεπή συμπεριφορά, καθώς δεν εμφανιζόταν στις ώρες που είχαν προκαθοριστεί για συναντήσεις με το παιδί. Το 2016, δε, χάθηκαν τα ίχνη του πατέρα του αγοριού, μόνο συγκεχυμένες πληροφορίες υπήρχαν για μετεγκατάστασή του στη Γερμανία.
Η ψυχιατρική εξέταση
Λίγα χρόνια αργότερα, διατάχθηκε η διενέργεια ψυχιατρικής εξέτασης στον άντρα για να διαπιστωθεί κατά πόσο μπορεί να έχει επικοινωνία με τον γιο του, ενώ σημειωτέον ήταν χρόνιος χρήστης ουσιών, ειδικότερα ινδικής κάνναβης.
Επί τρία συναπτά έτη, στη συνέχεια, ο άντρας δεν επιχείρησε καν να έχει στοιχειώδη επικοινωνία με το παιδί παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε εκείνη την περίοδο νομικό κώλυμα.
Την εποχή που ήταν χωρισμένοι οι γονείς και προτού καλά-καλά το παιδί συμπληρώσει τα τέσσερα έτη, ο πατέρας εμφάνισε κακοποιητική συμπεριφορά, προβαίνοντας σε απεχθή ενέργεια.
Παραδομένος σε ένα κρεσέντο βίας, απείλησε και επιτέθηκε στην πρώην σύζυγό του.
Ο 10χρονος – σήμερα – γιος από την ημέρα χωρισμού των γονιών του διαμένει στη Θεσσαλονίκη με τη μητέρα του, η οποία έχει αποκτήσει άλλα δύο παιδιά από τον δεύτερό της γάμο. Έχει αναλάβει αποκλειστικά την επιμέλεια και τα έξοδα του παιδιού της από τον πρώτο γάμο, ενώ διατηρεί μια μικρή επιχείρηση.
Νιώθει δικαιωμένη από την απόφαση του δικαστηρίου να αφαιρεθεί πλήρως η άσκηση γονικής μέριμνας από τον πρώην σύζυγό της. Ο φόβος κακοποίησης σε βάρος του παιδιού της ήταν φανερός μετά τις εκρήξεις βίας από τον πατέρα του ανηλίκου. Σημειώνεται ότι και με τη βούλα της δικαιοσύνης, από την περασμένη Παρασκευή, το σύνολο της γονικής μέριμνας ανατέθηκε αποκλειστικά στη μητέρα.
Η ψυχολόγος του ανήλικου παιδιού και τεχνική σύμβουλος Κλινική και Δικαστική ψυχολόγος, Τέσσα Χριστοδούλου μιλώντας στο protothema.gr έκανε λόγο για μια πολύ σημαντική απόφαση που είχε ως αποτέλεσμα την αφαίρεση της Γονικής Μέριμνας από τον πατέρα του παιδιού ο οποίος όχι μόνο επέδειξε μια άκρως κακοποιητική συμπεριφορά απέναντι στην μητέρα (Καταδίκη για Ενδοοικογενειακή Βία & Συκοφαντική Δυσφήμιση) αλλά και στον ανήλικο γιο του (απειλητική, προσβλητική και ριψοκίνδυνη συμπεριφορά κατά τις ώρες επικοινωνίες) ενω οι εκδικητικές του αντιδράσεις ήταν συνεχείς και εκδηλώνονταν με εντάσεις ή συγκρουσιακή διάθεση
Σύμφωνα με την κα Χριστοδούλου, ο ανήλικος είχε εκτεθεί στην άσκηση βίας σε βάρος της μητέρας του και μέσω της ψυχομετρικής αξιολογησης (με προβολικες δοκιμασίες, το Παιδικό Ιχνογράφημα και το Ελεύθερο Παιχνίδι)αφηγήθηκε με λεπτομέρειες μια σειρά καταστάσεων που του προκάλεσαν συναισθήματα θυμού και φόβου απέναντι του. Έτσι μετά από μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη τόσο ο ανήλικος όσο και η μητέρα δικαιώθηκαν μέσω των δικαστικών αποφάσεων.
«Οι αντιδράσεις του τόσο στην διάρκεια των συνεδρίων και μετέπειτα μέχρι και την μετοίκηση του πατέρα ήταν συχνά πολύ έντονες.Φοβόταν κυρίως και ήθελε να αναλάβει την ευθύνη για την προστασία της μητέρας του ενοχοποιώντας τον εαυτό του που δεν κατάφερε να την αποτρέψει. Η ενδοοικογενειακή βία θα πρέπει να καταγγέλλεται εφόσον ενέχει σοβαρό κίνδυνο τόσο για την σωματική όσο και την ψυχική υγεία των θυμάτων» καταλήγει η κλινική ψυχολόγος.
