Από σήμερα, Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου, τίθεται σε ισχύ ο Νόμος 4800/2021, που ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή και ρυθμίζει τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις.
Ο νόμος για τη Συνεπιμέλεια, ήταν αυτός που για όσο βρισκόταν σε διαβούλευση, συγκέντρωσε περισσότερα σχόλια και παρατηρήσεις από πολίτες και θεσμικούς ή μη φορείς, από κάθε άλλο νομοσχέδιο. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, τα σχόλια εξέφραζαν το αίτημα για αλλαγή της παρωχημένης νομοθεσίας για το θέμα της άσκησης της επιμέλειας και από τους δύο γονείς, μετά τη λύση ή ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.
Σκοπός του νόμου είναι η εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων, με την από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα. Αντικείμενο του νόμου είναι η αναμόρφωση των σχέσεων των γονέων με τα τέκνα μετά τη διακοπή της συμβίωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο νόμος καθιερώνει, μεταξύ άλλων, το τεκμήριο του 1/3 του χρόνου της επικοινωνίας των τέκνων με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένουν. Ωστόσο, οι περιπτώσεις αποξένωσης των τέκνων από τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένουν από εκείνον που ασκούσε την επιμέλεια, καθώς και δικαστικές αποφάσεις που βάσει της προ 40ετίας θεσπισθείσας νομοθεσίας, παραχωρούσαν την επιμέλεια στον έναν γονέα ετεροβαρώς και σχεδόν «μηχανικά», οδήγησαν στην ανάγκη να αναιρεθούν αδικίες δεκαετιών.
Η επιστημονική κοινότητα με σχετικές μελέτες και έρευνες επισημαίνει δε τη σημασία της παρουσίας και συμμετοχής και των δύο γονέων και κατ’επέκταση και των οικογενειών αυτών, στην ανατροφή του παιδιού και τη μετέπειτα ανάπτυξή του.
Πάγιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας είναι, τα παιδιά να απολαμβάνουν το δικαίωμά τους, να ζουν και με τους δύο γονείς, περνώντας ίσο χρόνο και με τους δύο, με εναλλασσόμενη κατοικία και κοινή ανατροφή, με λίγα λόγια, για πραγματική κοινή γονική μέριμνα.
