«Δεν έχουν όλα τα στόρυ εγκυμοσύνης και μητρότητας χαρούμενο τέλος». Αυτή είναι η ιστορία της νέας μαμάς Julie Anne Waterfield. Ή καλύτερα είναι η ιστορία της καλύτερης της φίλης, της Allison, που πάλεψε για μήνες κρυφά με την επιλόχειο κατάθλιψη. Μόνη της, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Την στιγμή που εξωτερικά όλα έδειχναν τέλεια και ιδανικά μέσα στη νεαρή Allison πραγματοποιούνταν μία συνεχόμενη μάχη, ένα δράμα χωρίς τελειωμό.
Αυτή η φιλία ξεκίνησε δυνατά και απροσδόκητα όταν η Julie, που διήγηθηκε την συγκεκριμένη ιστορία, μετακόμησε με τον σύζυγό της, ο οποίος εργάζεται ως αξιωματικός του αμερικανικού στρατού, στην πόλη Montgomery της Αλαμπάμα. Για μία γυναίκα στρατιωτικού η ζωή μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη και μοναχική, αλλάζοντας συνέχεια πόλεις και σπίτια και ψάχνοντας σαν τον τρελό να βρεις νέες παρέες και ανθρώπους για να συνδεθείς στην καινούργια κοινωνία όπου βρέθηκες χωρίς ακριβώς την θέληση σου.
Η Allison που ήταν επίσης σύζυγος στρατιωτικού κατάλαβε αμέσως το πρόβλημα της Julie και οι δυο τους εκτός από γειτόνισσες έγιναν αμέσως κολλητές, περνώντας πάρα πολύ χρόνο μαζί σε καθημερινή βάση, μιλώντας για τα όνειρα και τις ζωές τους, αλλά και κυρίως για την μεγαλύτερη στιγμή στην μέχρι τότε ζωή τους που πλησίαζε.
Και οι δύο ήταν έγκυες στο πρώτο τους παιδί. Η Allison μόλις λίγους μήνες περισσότερο από την Julie.
«Το γεγονός ότι ήταν νηπιαγωγός και είχε ήδη ανίψια τα οποία λάτρευε πραγματικά με καθησύχαζε και μου έδειχνε πόσο πολύ μπορούσα να την εμπιστευτώ. Έμοιαζε να ξέρει τα πάντα από την πρώτη στιγμή και εγώ την θαύμαζα και την ακολουθούσα σε όλα. Από τις βόλτες στην πόλη και στην κατανάλωση απογευματινών cupcakes μέχρι τις εξορμήσεις στα μαγαζιά. Ήξερε ποιο είναι το καλύτερο καρότσι και πιο καθισματάκι αυτοκινήτου είναι πιο βολικό και εγώ την άκουγα πιστά. Απλά ήθελα να κάνω ό,τι έκανε γιατί ήξερα πως είναι το σωστό» εξομολογείται η Julie για τη νέα φίλη της με την οποία, από την πρώτη στιγμή «ήταν σίγουρη ότι θα είχε μία βαθιά φιλία που θα κρατούσε πάρα πολλά χρόνια».
Όσο οι εγκυμοσύνες και των δύο γυναικών προχωρούσαν φυσιολογικά η Allison συνέχιζε να στηρίζει την Julie στα πάντα, δίνοντας της κουράγιο. «Ήταν πάντα χαρούμενη, ήρεμη και χαμογελαστή. Θυμάμαι πως όταν είχε δει την κοιλιά μου να φουσκώνει υπερβολικά μου είχε πει πως είμαι πολύ όμορφη. Το ήξερα ότι δεν ήταν αλήθεια, αλλά τα λόγια της μου έδωσαν δύναμη και μου έφτιαξαν την διάθεση».
Η Allison γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι 4 μήνες πριν την προβλεπόμενη ημερομηνία τοκετού της Julie και η ευτυχισμένη της ζωή έμοιαζε να ολοκληρώθηκε.
Ήταν απίθανη με την μικρή Ainslee αν και μερικές φορές φαινόταν υπερβολικά κουρασμένη και πιεσμένη.
«Όποτε την ρωτούσα αν έκλαιγε μου απαντούσε πως ήταν δάκρυα χαράς επειδή η μικρή πήρε βάρος και άρχισε να κάνει δίπλες στα ποδαράκια της, ότι έκλαιγε από την συγκίνηση που την έβλεπε να μεγαλώνει» θυμάται η Julie. «Θα μετανιώνω κάθε μέρα για την υπόλοιπη ζωή κου που δεν το έψαξα περισσότερο, που δεν αναρωτήθηκα αν πράγματι η φίλη μου είναι καλά».
«Τελικά και χωρίς κανένας μας να έχει ιδέα για το τι περνούσε μέσα της, για το τέρας της επιλοχείου κατάθλιψης που της έτρωγε σιγά-σιγά την καρδιά, η αγαπημένη, φωτεινή φίλη μου έχασε την μάχη 4,5 μήνες αφότου είχε φέρει στον κόσμο το κοριτσάκι της. Άφησε πίσω της έναν σοκαρισμένο σύζυγο, ένα μωρό 4,5 μηνών και αμέτρητους φίλους και συγγενείς που την λάτρευαν. Σήμερα είμαι εδώ για να πω αυτή την ιστορία όχι μόνο για την Allison, την οποία αγαπούσα πάρα πολύ. Θέλω να πω αυτή την σύντομη ιστορία για όλες τις γυναίκες εκεί έξω που νιώθουν πως κάτι δεν πάει καλά μέσα τους αλλά επιλέγουν να μην μιλήσουν.
Καμιά φορά η αλήθεια μπορεί να είναι πάρα πολύ δύσκολη όταν πιστεύεις πως η δική σου αλήθεια είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεσαι ή να αισθάνεσαι άσχημα. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα ντροπιαστικό στην επιλόχειο κατάθλιψη. Η βοήθεια είναι εκεί έξω και σας περιμένει, αρκεί να την ζητήσετε. Οι άντρες σας που σας αγαπάνε, οι φίλοι σας, η οικογένεια σας. Ακόμα, ειδικά φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην κατάσταση, ψυχολόγοι, ομαδικές συνεδρίες. Και να θυμάστε πάνω απ’ όλα ότι δεν είστε κακές μητέρες. Απλώς είναι η επιλόχειος κατάθλιψη που σας λέει ψέματα».
Η ιστορία της Julie για την φίλη της Allison δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο site Ηer View From Home.
Διαβάστε επίσης:
Οι μπαμπάδες που ξεχάσαμε | Μια μελέτη για την πατρική επιλόχειο κατάθλιψη
