Το να έχεις μια ήρεμη μαμά έχει μεγάλη σημασία για κάθε παιδί, αλλά η διαχείριση του θυμού όταν είσαι γονέας δεν είναι πάντα εύκολη.
Από τότε που έγινα μητέρα, τείνω να θυμώνω πιο εύκολα, πιθανώς επειδή ένιωθα συγκλονισμένη και εξαντλημένη στο νέο μου ρόλο.
Συνειδητοποίησα, όμως, ότι δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα ήρεμο και χαρούμενο παιδί αν δεν μάθω να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου και να είμαι θετικό πρότυπο για αυτό.
Μοιράζομαι εδώ όσα με βοήθησαν.
1. Αναγνωρίζω ότι είμαι υπεύθυνη για τις αντιδράσεις μου
Μερικές φορές πιστεύουμε ότι το παιδί είναι ο «ένοχος» για τις θυμωμένες αντιδράσεις μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των συναισθημάτων μας και τη διατήρηση του θυμού μας σε έλεγχο.
Η συναισθηματική μας κατάσταση είναι αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ των στιγμών που αντιδρούμε υπερβολικά στη συμπεριφορά των παιδιών μας και αυτών που καταφέρνουμε να παραμένουμε ήρεμοι.
Ο τρόπος που αντιδρούμε στην ίδια συμπεριφορά μπορεί να είναι διαφορετικός ανάλογα με το πώς νιώθουμε εκείνη τη στιγμή.
Το γεγονός ότι αναγνώρισα τη σημαντική επιρροή της συναισθηματικής μου κατάστασης στον τρόπο που αντιδρώ στη συμπεριφορά του παιδιού μου με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα τα συναισθήματά μου και να μάθω να τα ελέγχω καλύτερα.
2. Αναγνώριση καταστάσεων που με πυροδοτούν.
Ανακάλυψα ότι υπάρχουν στιγμές που είμαι λιγότερο ικανή να παραμείνω ήρεμη, συνήθως το βράδυ, όταν νιώθω κουρασμένη μετά από μια κουραστική μέρα.
α)Αλλάξα την καθημερινή μας ρουτίνα για να σιγουρευτώ ότι μπορώ να έχω λίγο ήσυχο χρόνο όταν το χρειάζομαι.
Προσπαθώ οι στιγμές που παίζουμε ή κάνουμε δραστηριότητες μαζί να διαδέχονται στιγμές που μπορώ να επικεντρωθώ στον εαυτό μου και να κάνω κάτι που μου αρέσει.
Εάν είμαι μόνη στο σπίτι με τον γιο μου και αισθάνομαι κουρασμένη ή άγχος, του προτείνω ένα παιχνίδι ή μια δραστηριότητα για να κάνω ένα διάλειμμα. Εάν ο σύζυγός μου είναι στο σπίτι, απλά του ζητώ να περάσει χρόνο μαζί του για να μου επιτρέψει να ξεκουραστώ.
β)Παρατήρησα ότι η έλλειψη συνεργασίας του γιου μου με δυσκόλευε περισσότερο, οπότε πριν από κάθε σημαντική στιγμή που χρειάζομαι τη συνεργασία του, φροντίζω να περνάμε λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί .
Με αυτόν τον τρόπο, λαμβάνει ιδιαίτερη προσοχή από μένα και αισθάνεται πιο πρόθυμος να συνεργαστεί. Αυτή η αλλαγή απέτρεψε πολλές στιγμές θυμού και αναστάτωσης .
3. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο “stop and think”
Η αποτροπή των στιγμών που θυμώνουμε είναι το καλύτερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, αλλά δεν είναι πάντα δυνατή.
Όταν φτάσουμε στο σημείο που νιώθουμε ήδη θυμωμένοι και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ψυχραιμία μας, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να σταματήσουμε.
Η ιδέα είναι πολύ απλή: όταν νιώθω πολύ θυμωμένη και κινδυνεύω να αντιδράσω υπερβολικά στη συμπεριφορά του παιδιού μου, απλά σταματώ και σκέφτομαι την κατάσταση:
α)Είναι η συμπεριφορά του παιδιού μου τόσο κακή όσο φαίνεται, ή είμαι απλώς εξαντλημένη και λιγότερο ικανή να ηρεμήσω;
β)Πώς θα αντιδρούσα στο ίδιο πράγμα αν ήμουν πιο χαλαρή και ήρεμη;
γ)Ποια είναι η αιτία πίσω από τη συμπεριφορά του παιδιού μου;
Η απάντηση σε καθεμία από αυτές τις 3 ερωτήσεις μου παρέχει καλύτερη κατανόηση της κατάστασης και με βοηθά να προσαρμόσω την αντίδρασή μου.
Μερικές φορές τα παιδιά έχουν αρνητικές συμπεριφορές επειδή αισθάνονται αποσυνδεδεμένα από εμάς, και αυτός είναι ο τρόπος τους να μας δείξουν ότι πρέπει να συνδεθούν μαζί μας.
Το θυμάμαι πάντα όταν βλέπω τον γιο μου να συμπεριφέρεται άσχημα επειδή μου επιτρέπει να βλέπω τον λόγο πίσω από τη συμπεριφορά και να βοηθάω το παιδί μου να ξεπεράσει τα συναισθήματα αποσύνδεσης.
4. Ένα διάλειμμα όταν νιώθω συγκλονισμένη από τα συναισθήματά μου
Σε εκείνες τις στιγμές που νιώθω ότι είμαι πολύ θυμωμένη, προσπαθώ να κάνω ένα διάλειμμα και να περιμένω μέχρι να ηρεμήσω πριν ασχοληθώ με το ζήτημα που προκάλεσε τον θυμό μου. Είναι σαν ένα χρονικό όριο για μένα: Λέω στο γιο μου ότι χρειάζομαι μια στιγμή για να ηρεμήσω και κάνω ό, τι καλύτερο μπορώ για να αφήσω τον θυμό μου στην άκρη.
Όταν νιώθω πάλι ήρεμη, επιστρέφω και συζητάμε. Αυτό με βοηθά να αποφύγω να λέω πράγματα από θυμό ή να φωνάξω στο παιδί μου.
Προσπαθώ επίσης να έχω τακτικό “me- time” και να κάνω ένα διάλειμμα από το ρόλο μου ως μητέρα. Αυτά τα διαλείμματα μου επιτρέπουν να επαναφορτίσω τις μπαταρίες μου και να έχω μια πιο παιχνιδιάρικη και χαρούμενη διάθεση.
5. Μιλώντας για τον θυμό
Ένας πολύ καλός τρόπος για να διαχειριστείτε τον θυμό είναι να μιλήσετε για αυτό! Μελέτες δείχνουν ότι το γεγονός ότι καταφέρνουμε να βάλουμε τα συναισθήματα μας σε λέξεις μας βοηθά να τα ξεπεράσουμε.
Όταν αισθάνομαι ότι κάτι με κάνει να θυμώνω, βοηθά να μιλήσω γι ‘αυτό με τον άντρα ή κάποιον φίλο μου. Αυτή η συζήτηση με βοηθά να καταλάβω τι προκαλεί τον θυμό μου και με εμπνέει να βρω λύσεις.
Πηγή κειμένου: Raluca Loteanu Μετάφραση: Διαπροσωπικές Σχέσεις [Ευχαριστούμε]
