Το αγέννητο παιδί, που φαίνεται σαν να αιωρείται σε ένα διαστημικό σκηνικό, μοιάζει αρκετά ευάλωτο και γαλήνιο. Τα μάτια του είναι μικροσκοπικά και ερμητικά κλειστά, ενώ τα χέρια του είναι γροθιές και βρίσκονται στενά δεμένα πάνω στο στήθος του.
Όπως διαβάζουμε στη lifo.gr, ο λόγος που η παραπάνω φωτογραφία έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πλέον κορυφαίες του 20ου αιώνα οφείλεται στο ότι αναφέρεται σε ένα οικουμενικό θέμα, τη γέννηση ενός παιδιού. Επίσης, τόσο από τεχνική άποψη όσο και από πλευράς συναισθηματικής συγκίνησης, η φωτογραφία αυτή είναι εξαιρετικά εντυπωσιακή. Παράλληλα, ένας ακόμη λόγος που καθιστά αυτήν την εικόνα σημαντική είναι επειδή σταδιακά βρέθηκε στο επίκεντρο του κινήματος κατά των αμβλώσεων.
Γι’αυτήν την εμβληματική λήψη, ο Nilsson χρησιμοποίησε μια ενδομήτρια κάμερα στο εσωτερικό της μήτρας της εγκύου. Εκτός αυτού, ο φωτογράφος συνεργάστηκε στενά και με τον γυναικολόγο Axel Ingelman-Sundberg, επικεφαλής της γυναικολογικής κλινικής Sabbatsberg της Στοκχόλμης, καθώς την επταετία 1958-1965 χρειάστηκε να βγάλει εκατοντάδες λήψεις.
Ο Nilsson έφυγε από τη ζωή το 2017 σε ηλικία 94 ετών αφήνοντας πίσω του μια εκπληκτική σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών, οι οποίες σήμερα κοσμούν τις αίθουσες μουσείων και γκαλερί σε διάφορα μέρη του κόσμου. «Ο Nilsson θέλησε να κάνει το αόρατο ορατό – και να μας δείξει το αστρονομικό ταξίδι που όλοι μας κάνουμε, αυτό δηλαδή που ενώνει όλους τους ανθρώπους. Θέλησε να μας δώσει την ευκαιρία να κοιτάξουμε μέσα μας και να ανακαλύψουμε εικόνες που μας ορίζουν ως ανθρώπινο γένος», καταλήγει ο Jan Stene, επικεφαλής της γκαλερί Stene Project της Στοκχόλμης.
