Αυτή η φράση ότι τα παιδιά είναι ευπροσάρμοστα και αντέχουν τα πάντα δείχνει ακριβώς την άγνοια και αδιαφορία των μεγάλων προς την παιδική ηλικία.
Είναι αντίστοιχη με φράσεις των παλιότερων, ότι το ξύλο στα παιδιά δεν βλάπτει, τα κάνει πιο ανθεκτικά ή ότι κανείς δεν έπαθε τίποτε από σφαλιάρες και ξυλιές στον ποπό.
Ναι, η συστηματική αντιξοότητα δεν δημιουργεί νομοτελειακά προβλήματα κατά την παιδική ηλικία.
Ένα μικρό ποσοστό παιδιών μπορεί να μετατρέψουν την αντιξοότητα σε ευκαιρία.
Ένα μεγαλύτερο ποσοστό όμως θα οδηγηθούν σε αδιέξοδα και προβλήματα από την αντιξοότητα.
Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η καραμέλα ότι τα παιδιά αντέχουν την κοινωνική απομόνωση, τις δεκάωρες οθόνες, το σμπαράλιασμα της ρουτίνας, τα εκπαιδευτικά ελλείμματα, τον πολύμηνο φόβο, την οικονομική ανέχεια, την σωματική αδράνεια, την ψυχολογική ανασφάλεια.
Πολλά δεν αντέχουν, απλά οι συνέπειες γίνονται εμφανείς όχι μόνο άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα.
Στέλιος Παπαβέντσης, παιδίατρος
